ślubować

Polish

Etymology

From ślub +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕluˈbɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ślu‧bo‧wać

Verb

ślubować impf

  1. (transitive) to pledge, to swear, to vow

Conjugation
Conjugation of ślubować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ślubować
present tense 1st ślubuję ślubujemy
2nd ślubujesz ślubujecie
3rd ślubuje ślubują
impersonal ślubuje się
past tense 1st ślubowałem ślubowałam ślubowaliśmy ślubowałyśmy
2nd ślubowałeś ślubowałaś ślubowaliście ślubowałyście
3rd ślubował ślubowała ślubowało ślubowali ślubowały
impersonal ślubowano
future tense 1st będę ślubował,
będę ślubować
 będę ślubowała,
będę ślubować
 będziemy ślubowali,
będziemy ślubować
 będziemy ślubowały,
będziemy ślubować
2nd będziesz ślubował,
będziesz ślubować
 będziesz ślubowała,
będziesz ślubować
 będziecie ślubowali,
będziecie ślubować
 będziecie ślubowały,
będziecie ślubować
3rd będzie ślubował,
będzie ślubować
 będzie ślubowała,
będzie ślubować
 będzie ślubowało,
będzie ślubować
 będą ślubowali,
będą ślubować
 będą ślubowały,
będą ślubować
impersonal będzie ślubować się
conditional 1st ślubowałbym ślubowałabym ślubowalibyśmy ślubowałybyśmy
2nd ślubowałbyś ślubowałabyś ślubowalibyście ślubowałybyście
3rd ślubowałby ślubowałaby ślubowałoby ślubowaliby ślubowałyby
impersonal ślubowano by
imperative 1st niech ślubuję ślubujmy
2nd ślubuj ślubujcie
3rd niech ślubuje niech ślubują
active adjectival participle ślubujący ślubująca ślubujące ślubujący ślubujące
passive adjectival participle ślubowany ślubowana ślubowane ślubowani ślubowane
contemporary adverbial participle ślubując
verbal noun ślubowanie

Further reading
  • ślubować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ślubować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.