şimşek

See also: Şimşek and şimşək

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish شمشك‎ (şimşek), from Old Anatolian Turkish سوكوشاك‎ (sügüşek/süŋüşek), سوكوشاك‎ (sügşek/süŋşek), which is believed to be a derivation of Proto-Turkic *süŋgü (“spear”). First attested in texts from between 1355 and 1402[1]. Cognate with Azerbaijani şimşək.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʃim.ʃec/

Noun

şimşek (definite accusative şimşeği, plural şimşekler)

  1. (meteorology) lightning between clouds

Declension
Inflection
Nominative şimşek
Definite accusative şimşeği
Singular Plural
Nominative şimşek şimşekler
Definite accusative şimşeği şimşekleri
Dative şimşeğe şimşeklere
Locative şimşekte şimşeklerde
Ablative şimşekten şimşeklerden
Genitive şimşeğin şimşeklerin

See also

References
  1. Paşa Yavuzarslan (2013), “Tarihî Türk Dili Metinlerinde Şimşek (< Süğşek ~Süŋşek < Süŋüşek) Kelimesinin Varyantları ve Etimolojisi”, in Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi‎, volume 20, issue 2, Ankara, pages 135-170
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.