żarcik

Polish

Etymology

From żart (“joke”) +‎ -ik (diminutive suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐar.t͡ɕik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -art͡ɕik
  • Syllabification: żar‧cik

Noun

żarcik m inan

  1. Diminutive of żart; joke

Declension
Declension of żacik
singular plural
nominative żacik żaciki
genitive żaciku żacików
dative żacikowi żacikom
accusative żacik żaciki
instrumental żacikiem żacikami
locative żaciku żacikach
vocative żaciku żaciki

Further reading
  • żarcik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żarcik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.