άθαφτος

Greek

Etymology

From Mediaeval Byzantine Greek ἄθαφτος (áthaphtos), from the ancient Ancient Greek ἄθαπτος (áthaptos) with [pt] > [ft][1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈa.θa.ftos/
  • Hyphenation: ά‧θα‧φτος

Adjective

άθαφτος • (áthaftos) m (feminine άθαφτη, neuter άθαφτο)

  1. unburied
    Synonyms: άταφος (átafos), ανενταφίαστος (anentafíastos)
    Antonyms: θαμμένος (thamménos), ενταφιασμένος (entafiasménos)

Declension
Declension of άθαφτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative άθαφτος • άθαφτη • άθαφτο • άθαφτοι • άθαφτες • άθαφτα •
genitive άθαφτου • άθαφτης • άθαφτου • άθαφτων • άθαφτων • άθαφτων •
accusative άθαφτο • άθαφτη • άθαφτο • άθαφτους • άθαφτες • άθαφτα •
vocative άθαφτε • άθαφτη • άθαφτο • άθαφτοι • άθαφτες • άθαφτα •
  • θάφτης m (tháftis)
  • θαφτικά n pl (thaftiká)
  • νεκροθάφτης m (nekrotháftis, “gravedigger”)
  • τάφος m (táfos, “grave, tomb”)
  • and see: θάβω (thávo, “bury”)

References
  1. άθαφτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.