άπους

• άποδος m (ápodos), άποδη f (ápodi), άποδο n (ápodo) (with modern endings)

Learnedly, from Ancient Greek ἄπους (ápous), from ἀ- (a-, “alpha privative”) + πούς m (poús, “foot”), stem ποδ-.

• IPA^(key): /ˈa.pus/
• Hyphenation: ά‧πους

άπους • (ápous) m (feminine άπους, neuter άπουν)

1. (archaic) legless, footless

Inflectional forms from the declension of the ancient ἄπους (ápous), genitive ἄποδος (ápodos), according to the inflection of the second combining form, πούς (poús).

• see: πους m (pous) / πόδας (pódas)

• Georgios Babiniotis (2002), “άπους”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.