αναπότρεπτος
Greek
Etymology
From Mediaeval Byzantine Greek ἀναπότρεπτος (anapótreptos). Synchronically analysable as αν- (an-) + απο- (apo-) + τρέπω (trépo) + -τος (-tos).
Pronunciation
- IPA(key): /a.naˈpo.tɾe.ptos/
- Hyphenation: α‧να‧πό‧τρε‧πτος
Adjective
αναπότρεπτος • (anapótreptos) m
- unpreventable, unavoidable
- Synonym: αναπόφευκτος (anapófefktos)
Declension
Declension of αναπότρεπτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναπότρεπτος • | αναπότρεπτη • | αναπότρεπτο • | αναπότρεπτοι • | αναπότρεπτες • | αναπότρεπτα • |
| genitive | αναπότρεπτου • | αναπότρεπτης • | αναπότρεπτου • | αναπότρεπτων • | αναπότρεπτων • | αναπότρεπτων • |
| accusative | αναπότρεπτο • | αναπότρεπτη • | αναπότρεπτο • | αναπότρεπτους • | αναπότρεπτες • | αναπότρεπτα • |
| vocative | αναπότρεπτε • | αναπότρεπτη • | αναπότρεπτο • | αναπότρεπτοι • | αναπότρεπτες • | αναπότρεπτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναπότρεπτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναπότρεπτος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.