αναχώρηση
Greek
Noun
αναχώρηση • (anachórisi) f (plural αναχωρήσεις)
Declension
declension of αναχώρηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
| genitive | αναχώρησης • | αναχωρήσεων • | |
| accusative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
| vocative | αναχώρηση • | αναχωρήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναχωρήσεως • | |||
Related terms
- αναχωρητήριο n (anachoritírio, “hermitage”)
- αναχωρητής m (anachoritís, “hermit, anchorite”)
- αναχωρητισμός m (anachoritismós, “anchoreticism”)
- αναχωρήτρια f (anachorítria, “hermit, anchorite”)
- αναχωρώ (anachoró, “to depart”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.