αριστοτέλειος
Greek
Adjective
αριστοτέλειος • (aristotéleios) m (feminine αριστοτελική, neuter αριστοτελικό)
- # Alternative form of αριστοτελικός (aristotelikós)
Declension
Declension of αριστοτέλειος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αριστοτελικός • | αριστοτελική • | αριστοτελικό • | αριστοτελικοί • | αριστοτελικές • | αριστοτελικά • |
| genitive | αριστοτελικού • | αριστοτελικής • | αριστοτελικού • | αριστοτελικών • | αριστοτελικών • | αριστοτελικών • |
| accusative | αριστοτελικό • | αριστοτελική • | αριστοτελικό • | αριστοτελικούς • | αριστοτελικές • | αριστοτελικά • |
| vocative | αριστοτελικέ • | αριστοτελική • | αριστοτελικό • | αριστοτελικοί • | αριστοτελικές • | αριστοτελικά • |
Further reading
- αριστοτέλειος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.