καθαιρέω

Ancient Greek

Alternative forms
  • καταιρέω (katairéō) – Ionic
  • κατάγρημι (katágrēmi) – Aeolic

Etymology

κατα- (kata-) +‎ αἱρέω (hairéō)

Pronunciation
 

Verb

κᾰθαιρέω • (kathairéō)

  1. to demolish, destroy
  2. to seize
  3. to achieve

Conjugation
   Present: κᾰθαιρέω, κᾰθαιρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθαιρέω κᾰθαιρέεις κᾰθαιρέει κᾰθαιρέετον κᾰθαιρέετον κᾰθαιρέομεν κᾰθαιρέετε κᾰθαιρέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰθαιρέω κᾰθαιρέῃς κᾰθαιρέῃ κᾰθαιρέητον κᾰθαιρέητον κᾰθαιρέωμεν κᾰθαιρέητε κᾰθαιρέωσῐ(ν)
optative κᾰθαιρέοιμῐ κᾰθαιρέοις κᾰθαιρέοι κᾰθαιρέοιτον κᾰθαιρεοίτην κᾰθαιρέοιμεν κᾰθαιρέοιτε κᾰθαιρέοιεν
imperative   κᾰθαίρεε κᾰθαιρεέτω κᾰθαιρέετον κᾰθαιρεέτων   κᾰθαιρέετε κᾰθαιρεόντων
middle/
passive		 indicative κᾰθαιρέομαι κᾰθαιρέῃ,
κᾰθαιρέει		 κᾰθαιρέεται κᾰθαιρέεσθον κᾰθαιρέεσθον κᾰθαιρεόμεθᾰ κᾰθαιρέεσθε κᾰθαιρέονται
subjunctive κᾰθαιρέωμαι κᾰθαιρέῃ κᾰθαιρέηται κᾰθαιρέησθον κᾰθαιρέησθον κᾰθαιρεώμεθᾰ κᾰθαιρέησθε κᾰθαιρέωνται
optative κᾰθαιρεοίμην κᾰθαιρέοιο κᾰθαιρέοιτο κᾰθαιρέοισθον κᾰθαιρεοίσθην κᾰθαιρεοίμεθᾰ κᾰθαιρέοισθε κᾰθαιρέοιντο
imperative   κᾰθαιρέου κᾰθαιρεέσθω κᾰθαιρέεσθον κᾰθαιρεέσθων   κᾰθαιρέεσθε κᾰθαιρεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰθαιρέειν κᾰθαιρέεσθαι
participle m κᾰθαιρέων κᾰθαιρεόμενος
f κᾰθαιρέουσᾰ κᾰθαιρεομένη
n κᾰθαιρέον κᾰθαιρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰθαιρῶ, κᾰθαιροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθαιρῶ κᾰθαιρεῖς κᾰθαιρεῖ κᾰθαιρεῖτον κᾰθαιρεῖτον κᾰθαιροῦμεν κᾰθαιρεῖτε κᾰθαιροῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰθαιρῶ κᾰθαιρῇς κᾰθαιρῇ κᾰθαιρῆτον κᾰθαιρῆτον κᾰθαιρῶμεν κᾰθαιρῆτε κᾰθαιρῶσῐ(ν)
optative κᾰθαιροίην,
κᾰθαιροῖμῐ		 κᾰθαιροίης,
κᾰθαιροῖς		 κᾰθαιροίη,
κᾰθαιροῖ		 κᾰθαιροῖτον,
κᾰθαιροίητον		 κᾰθαιροίτην,
κᾰθαιροιήτην		 κᾰθαιροῖμεν,
κᾰθαιροίημεν		 κᾰθαιροῖτε,
κᾰθαιροίητε		 κᾰθαιροῖεν,
κᾰθαιροίησᾰν
imperative   κᾰθαίρει κᾰθαιρείτω κᾰθαιρεῖτον κᾰθαιρείτων   κᾰθαιρεῖτε κᾰθαιρούντων
middle/
passive		 indicative κᾰθαιροῦμαι κᾰθαιρεῖ,
κᾰθαιρῇ		 κᾰθαιρεῖται κᾰθαιρεῖσθον κᾰθαιρεῖσθον κᾰθαιρούμεθᾰ κᾰθαιρεῖσθε κᾰθαιροῦνται
subjunctive κᾰθαιρῶμαι κᾰθαιρῇ κᾰθαιρῆται κᾰθαιρῆσθον κᾰθαιρῆσθον κᾰθαιρώμεθᾰ κᾰθαιρῆσθε κᾰθαιρῶνται
optative κᾰθαιροίμην κᾰθαιροῖο κᾰθαιροῖτο κᾰθαιροῖσθον κᾰθαιροίσθην κᾰθαιροίμεθᾰ κᾰθαιροῖσθε κᾰθαιροῖντο
imperative   κᾰθαιροῦ κᾰθαιρείσθω κᾰθαιρεῖσθον κᾰθαιρείσθων   κᾰθαιρεῖσθε κᾰθαιρείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰθαιρεῖν κᾰθαιρεῖσθαι
participle m κᾰθαιρῶν κᾰθαιρούμενος
f κᾰθαιροῦσᾰ κᾰθαιρουμένη
n κᾰθαιροῦν κᾰθαιρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰθῄρεον, κᾰθῃρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθῄρεον κᾰθῄρεες κᾰθῄρεε(ν) κᾰθῃρέετον κᾰθῃρεέτην κᾰθῃρέομεν κᾰθῃρέετε κᾰθῄρεον
middle/
passive		 indicative κᾰθῃρεόμην κᾰθῃρέου κᾰθῃρέετο κᾰθῃρέεσθον κᾰθῃρεέσθην κᾰθῃρεόμεθᾰ κᾰθῃρέεσθε κᾰθῃρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰθῄρουν, κᾰθῃρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθῄρουν κᾰθῄρεις κᾰθῄρει κᾰθῃρεῖτον κᾰθῃρείτην κᾰθῃροῦμεν κᾰθῃρεῖτε κᾰθῄρουν
middle/
passive		 indicative κᾰθῃρούμην κᾰθῃροῦ κᾰθῃρεῖτο κᾰθῃρεῖσθον κᾰθῃρείσθην κᾰθῃρούμεθᾰ κᾰθῃρεῖσθε κᾰθῃροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰθαιρήσω, κᾰθαιρήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθαιρήσω κᾰθαιρήσεις κᾰθαιρήσει κᾰθαιρήσετον κᾰθαιρήσετον κᾰθαιρήσομεν κᾰθαιρήσετε κᾰθαιρήσουσῐ(ν)
optative κᾰθαιρήσοιμῐ κᾰθαιρήσοις κᾰθαιρήσοι κᾰθαιρήσοιτον κᾰθαιρησοίτην κᾰθαιρήσοιμεν κᾰθαιρήσοιτε κᾰθαιρήσοιεν
middle indicative κᾰθαιρήσομαι κᾰθαιρήσῃ,
κᾰθαιρήσει		 κᾰθαιρήσεται κᾰθαιρήσεσθον κᾰθαιρήσεσθον κᾰθαιρησόμεθᾰ κᾰθαιρήσεσθε κᾰθαιρήσονται
optative κᾰθαιρησοίμην κᾰθαιρήσοιο κᾰθαιρήσοιτο κᾰθαιρήσοισθον κᾰθαιρησοίσθην κᾰθαιρησοίμεθᾰ κᾰθαιρήσοισθε κᾰθαιρήσοιντο
active middle
infinitive κᾰθαιρήσειν κᾰθαιρήσεσθαι
participle m κᾰθαιρήσων κᾰθαιρησόμενος
f κᾰθαιρήσουσᾰ κᾰθαιρησομένη
n κᾰθαιρῆσον κᾰθαιρησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰθελέω, κᾰθελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθελέω κᾰθελέεις κᾰθελέει κᾰθελέετον κᾰθελέετον κᾰθελέομεν κᾰθελέετε κᾰθελέουσῐ(ν)
optative κᾰθελέοιμῐ κᾰθελέοις κᾰθελέοι κᾰθελέοιτον κᾰθελεοίτην κᾰθελέοιμεν κᾰθελέοιτε κᾰθελέοιεν
middle indicative κᾰθελέομαι κᾰθελέῃ,
κᾰθελέει		 κᾰθελέεται κᾰθελέεσθον κᾰθελέεσθον κᾰθελεόμεθᾰ κᾰθελέεσθε κᾰθελέονται
optative κᾰθελεοίμην κᾰθελέοιο κᾰθελέοιτο κᾰθελέοισθον κᾰθελεοίσθην κᾰθελεοίμεθᾰ κᾰθελέοισθε κᾰθελέοιντο
active middle
infinitive κᾰθελέειν κᾰθελέεσθαι
participle m κᾰθελέων κᾰθελεόμενος
f κᾰθελέουσᾰ κᾰθελεομένη
n κᾰθελέον κᾰθελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰθελῶ, κᾰθελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθελῶ κᾰθελεῖς κᾰθελεῖ κᾰθελεῖτον κᾰθελεῖτον κᾰθελοῦμεν κᾰθελεῖτε κᾰθελοῦσῐ(ν)
optative κᾰθελοίην,
κᾰθελοῖμῐ		 κᾰθελοίης,
κᾰθελοῖς		 κᾰθελοίη,
κᾰθελοῖ		 κᾰθελοῖτον,
κᾰθελοίητον		 κᾰθελοίτην,
κᾰθελοιήτην		 κᾰθελοῖμεν,
κᾰθελοίημεν		 κᾰθελοῖτε,
κᾰθελοίητε		 κᾰθελοῖεν,
κᾰθελοίησᾰν
middle indicative κᾰθελοῦμαι κᾰθελῇ κᾰθελεῖται κᾰθελεῖσθον κᾰθελεῖσθον κᾰθελούμεθᾰ κᾰθελεῖσθε κᾰθελοῦνται
optative κᾰθελοίμην κᾰθελοῖο κᾰθελοῖτο κᾰθελοῖσθον κᾰθελοίσθην κᾰθελοίμεθᾰ κᾰθελοῖσθε κᾰθελοῖντο
active middle
infinitive κᾰθελεῖν κᾰθελεῖσθαι
participle m κᾰθελῶν κᾰθελούμενος
f κᾰθελοῦσᾰ κᾰθελουμένη
n κᾰθελοῦν κᾰθελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰθεῖλον, κᾰθειλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθεῖλον κᾰθεῖλες κᾰθεῖλε(ν) κᾰθείλετον κᾰθειλέτην κᾰθείλομεν κᾰθείλετε κᾰθεῖλον
subjunctive κᾰθέλω κᾰθέλῃς κᾰθέλῃ κᾰθέλητον κᾰθέλητον κᾰθέλωμεν κᾰθέλητε κᾰθέλωσῐ(ν)
optative κᾰθέλοιμῐ κᾰθέλοις κᾰθέλοι κᾰθέλοιτον κᾰθελοίτην κᾰθέλοιμεν κᾰθέλοιτε κᾰθέλοιεν
imperative   κᾰ́θελε κᾰθελέτω κᾰθέλετον κᾰθελέτων   κᾰθέλετε κᾰθελόντων
middle indicative κᾰθειλόμην κᾰθείλου κᾰθείλετο κᾰθείλεσθον κᾰθειλέσθην κᾰθειλόμεθᾰ κᾰθείλεσθε κᾰθείλοντο
subjunctive κᾰθέλωμαι κᾰθέλῃ κᾰθέληται κᾰθέλησθον κᾰθέλησθον κᾰθελώμεθᾰ κᾰθέλησθε κᾰθέλωνται
optative κᾰθελοίμην κᾰθέλοιο κᾰθέλοιτο κᾰθέλοισθον κᾰθελοίσθην κᾰθελοίμεθᾰ κᾰθέλοισθε κᾰθέλοιντο
imperative   κᾰθελοῦ κᾰθελέσθω κᾰθέλεσθον κᾰθελέσθων   κᾰθέλεσθε κᾰθελέσθων
active middle
infinitive κᾰθελεῖν κᾰθελέσθαι
participle m κᾰθελών κᾰθελόμενος
f κᾰθελοῦσᾰ κᾰθελομένη
n κᾰθελόν κᾰθελόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰθέλον, κᾰθελόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθέλον κᾰθέλες κᾰθέλε(ν) κᾰθέλετον κᾰθελέτην κᾰθέλομεν κᾰθέλετε κᾰθέλον
subjunctive κᾰθέλω,
κᾰθέλωμῐ		 κᾰθέλῃς,
κᾰθέλῃσθᾰ		 κᾰθέλῃ,
κᾰθέλῃσῐ		 κᾰθέλητον κᾰθέλητον κᾰθέλωμεν κᾰθέλητε κᾰθέλωσῐ(ν)
optative κᾰθέλοιμῐ κᾰθέλοις/κᾰθέλοισθᾰ κᾰθέλοι κᾰθελεῖτον κᾰθελείτην κᾰθελεῖμεν κᾰθελεῖτε κᾰθελεῖεν
imperative   κᾰ́θελε κᾰθελέτω κᾰθέλετον κᾰθελέτων   κᾰθέλετε κᾰθελόντων
middle indicative κᾰθελόμην κᾰθέλεο κᾰθέλετο κᾰθέλεσθον κᾰθελέσθην κᾰθελόμε(σ)θᾰ κᾰθέλεσθε κᾰθέλοντο
subjunctive κᾰθέλωμαι,
κᾰθελώμαιμῐ		 κᾰθέληαι,
κᾰθέληαι		 κᾰθέληται,
κᾰθελήταισῐ		 κᾰθέλησθον κᾰθέλησθον κᾰθελώμε(σ)θᾰ κᾰθέλησθε κᾰθέλωνται
optative κᾰθελοίμην κᾰθέλοιο κᾰθέλοιτο κᾰθέλοισθον κᾰθελοίσθην κᾰθελοίμε(σ)θᾰ κᾰθέλοισθε κᾰθελοίᾰτο
imperative   κᾰθέλεο κᾰθελέσθω κᾰθέλεσθον κᾰθελέσθων   κᾰθέλεσθε κᾰθελέσθων
active middle
infinitive κᾰθελεῖν/κᾰθελέμεν(αι) κᾰθελέσθαι
participle m κᾰθελών κᾰθελόμενος
f κᾰθελοῦσᾰ κᾰθελομένη
n κᾰθελόν κᾰθελόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰθεῖλᾰ, κᾰθειλᾰ́μην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθεῖλᾰ κᾰθεῖλᾰς κᾰθεῖλε(ν) κᾰθείλᾰτον κᾰθειλᾰ́την κᾰθείλᾰμεν κᾰθείλᾰτε κᾰθεῖλᾰν
subjunctive κᾰθέλω κᾰθέλῃς κᾰθέλῃ κᾰθέλητον κᾰθέλητον κᾰθέλωμεν κᾰθέλητε κᾰθέλωσῐ(ν)
optative κᾰθέλαιμῐ κᾰθέλειᾰς,
κᾰθέλαις		 κᾰθέλειε(ν),
κᾰθέλαι		 κᾰθέλαιτον κᾰθελαίτην κᾰθέλαιμεν κᾰθέλαιτε κᾰθέλειᾰν,
κᾰθέλαιεν
imperative   κᾰ́θελον κᾰθελᾰ́τω κᾰθέλᾰτον κᾰθελᾰ́των   κᾰθέλᾰτε κᾰθελᾰ́ντων
middle indicative κᾰθειλᾰ́μην κᾰθείλω κᾰθείλᾰτο κᾰθείλᾰσθον κᾰθειλᾰ́σθην κᾰθειλᾰ́μεθᾰ κᾰθείλᾰσθε κᾰθείλᾰντο
subjunctive κᾰθέλωμαι κᾰθέλῃ κᾰθέληται κᾰθέλησθον κᾰθέλησθον κᾰθελώμεθᾰ κᾰθέλησθε κᾰθέλωνται
optative κᾰθελαίμην κᾰθέλαιο κᾰθέλαιτο κᾰθέλαισθον κᾰθελαίσθην κᾰθελαίμεθᾰ κᾰθέλαισθε κᾰθέλαιντο
imperative   κᾰ́θελαι κᾰθελᾰ́σθω κᾰθέλᾰσθον κᾰθελᾰ́σθων   κᾰθέλᾰσθε κᾰθελᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰθέλαι κᾰθέλᾰσθαι
participle m κᾰθέλᾱς κᾰθελᾰ́μενος
f κᾰθέλᾱσᾰ κᾰθελᾰμένη
n κᾰθέλᾰν κᾰθελᾰ́μενον
   Perfect: κᾰτᾰραίρηκᾰ, κᾰτᾰραίρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰραίρηκᾰ κᾰτᾰραίρηκᾰς κᾰτᾰραίρηκε(ν) κᾰτᾰραιρήκᾰτον κᾰτᾰραιρήκᾰτον κᾰτᾰραιρήκᾰμεν κᾰτᾰραιρήκᾰτε κᾰτᾰραιρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰραιρήκω κᾰτᾰραιρήκῃς κᾰτᾰραιρήκῃ κᾰτᾰραιρήκητον κᾰτᾰραιρήκητον κᾰτᾰραιρήκωμεν κᾰτᾰραιρήκητε κᾰτᾰραιρήκωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰραιρήκοιμῐ,
κᾰτᾰραιρηκοίην		 κᾰτᾰραιρήκοις,
κᾰτᾰραιρηκοίης		 κᾰτᾰραιρήκοι,
κᾰτᾰραιρηκοίη		 κᾰτᾰραιρήκοιτον κᾰτᾰραιρηκοίτην κᾰτᾰραιρήκοιμεν κᾰτᾰραιρήκοιτε κᾰτᾰραιρήκοιεν
imperative   κᾰτᾰραίρηκε κᾰτᾰραιρηκέτω κᾰτᾰραιρήκετον κᾰτᾰραιρηκέτων   κᾰτᾰραιρήκετε κᾰτᾰραιρηκόντων
middle/
passive		 indicative κᾰτᾰραίρημαι κᾰτᾰραίρησαι κᾰτᾰραίρηται κᾰτᾰραίρησθον κᾰτᾰραίρησθον κᾰτᾰραιρήμεθᾰ κᾰτᾰραίρησθε κᾰτᾰραίρηνται
subjunctive κᾰτᾰραιρημένος ὦ κᾰτᾰραιρημένος ᾖς κᾰτᾰραιρημένος ᾖ κᾰτᾰραιρημένω ἦτον κᾰτᾰραιρημένω ἦτον κᾰτᾰραιρημένοι ὦμεν κᾰτᾰραιρημένοι ἦτε κᾰτᾰραιρημένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰραιρημένος εἴην κᾰτᾰραιρημένος εἴης κᾰτᾰραιρημένος εἴη κᾰτᾰραιρημένω εἴητον/εἶτον κᾰτᾰραιρημένω εἰήτην/εἴτην κᾰτᾰραιρημένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτᾰραιρημένοι εἴητε/εἶτε κᾰτᾰραιρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτᾰραίρησο κᾰτᾰραιρήσθω κᾰτᾰραίρησθον κᾰτᾰραιρήσθων   κᾰτᾰραίρησθε κᾰτᾰραιρήσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰραιρηκέναι κᾰτᾰραιρῆσθαι
participle m κᾰτᾰραιρηκώς κᾰτᾰραιρημένος
f κᾰτᾰραιρηκυῖᾰ κᾰτᾰραιρημένη
n κᾰτᾰραιρηκός κᾰτᾰραιρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.