καταλυθείς

Ancient Greek

Etymology

From καταλύω (katalúō, “destroy”) +‎ -θείς (-theís, “a suffix forming aorist participles”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈθis/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α, α and υ by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

καταλυθείς • (katalutheís) m (feminine καταλῠθεῖσᾰ, neuter καταλῠθέν); first/third declension

passive aorist participle of καταλύω (katalúō)
1. what has been destroyed

Declension

First and third declension of καταλῠθείς; καταλῠθεῖσᾰ; καταλῠθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	καταλῠθείς katalutheís	καταλῠθεῖσᾰ katalutheîsa	καταλῠθέν kataluthén	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθείσᾱ katalutheísā	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθέντες kataluthéntes	καταλῠθεῖσαι katalutheîsai	καταλῠθέντᾰ kataluthénta
Genitive	καταλῠθέντος kataluthéntos	καταλῠθείσης katalutheísēs	καταλῠθέντος kataluthéntos	καταλῠθέντοιν kataluthéntoin	καταλῠθείσαιν katalutheísain	καταλῠθέντοιν kataluthéntoin	καταλῠθέντων kataluthéntōn	καταλῠθεισῶν katalutheisôn	καταλῠθέντων kataluthéntōn
Dative	καταλῠθέντῐ kataluthénti	καταλῠθείσῃ katalutheísēi	καταλῠθέντῐ kataluthénti	καταλῠθέντοιν kataluthéntoin	καταλῠθείσαιν katalutheísain	καταλῠθέντοιν kataluthéntoin	καταλῠθεῖσῐ / καταλῠθεῖσῐν katalutheîsi(n)	καταλῠθείσαις katalutheísais	καταλῠθεῖσῐ / καταλῠθεῖσῐν katalutheîsi(n)
Accusative	καταλῠθέντᾰ kataluthénta	καταλῠθεῖσᾰν katalutheîsan	καταλῠθέν kataluthén	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθείσᾱ katalutheísā	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθέντᾰς kataluthéntas	καταλῠθείσᾱς katalutheísās	καταλῠθέντᾰ kataluthénta
Vocative	καταλῠθείς katalutheís	καταλῠθεῖσᾰ katalutheîsa	καταλῠθέν kataluthén	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθείσᾱ katalutheísā	καταλῠθέντε kataluthénte	καταλῠθέντες kataluthéntes	καταλῠθεῖσαι katalutheîsai	καταλῠθέντᾰ kataluthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	καταλῠθέντως kataluthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.