καταλυσάμενον

Ancient Greek

Etymology

From καταλύω (katalúō, “destroy”) +‎ -μενος (-menos, “a suffix forming aorist middle participles”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.sá.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈsa.mɛ.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈsa.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈsa.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈsa.me.non/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α, α, υ and ά by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

καταλυσάμενον • (katalusámenon)

inflection of καταλῡσᾰ́μενος (katalūsámenos):
1. neuter nominative/accusative/vocative singular
2. masculine accusative singular

Declension

First and second declension of καταλῡσᾰ́μενος; καταλῡσᾰμένη; καταλῡσᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	καταλῡσᾰ́μενος katalūsámenos	καταλῡσᾰμένη katalūsaménē	καταλῡσᾰ́μενον katalūsámenon	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰμένᾱ katalūsaménā	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰ́μενοι katalūsámenoi	καταλῡσᾰ́μεναι katalūsámenai	καταλῡσᾰ́μενᾰ katalūsámena
Genitive	καταλῡσᾰμένου katalūsaménou	καταλῡσᾰμένης katalūsaménēs	καταλῡσᾰμένου katalūsaménou	καταλῡσᾰμένοιν katalūsaménoin	καταλῡσᾰμέναιν katalūsaménain	καταλῡσᾰμένοιν katalūsaménoin	καταλῡσᾰμένων katalūsaménōn	καταλῡσᾰμένων katalūsaménōn	καταλῡσᾰμένων katalūsaménōn
Dative	καταλῡσᾰμένῳ katalūsaménōi	καταλῡσᾰμένῃ katalūsaménēi	καταλῡσᾰμένῳ katalūsaménōi	καταλῡσᾰμένοιν katalūsaménoin	καταλῡσᾰμέναιν katalūsaménain	καταλῡσᾰμένοιν katalūsaménoin	καταλῡσᾰμένοις katalūsaménois	καταλῡσᾰμέναις katalūsaménais	καταλῡσᾰμένοις katalūsaménois
Accusative	καταλῡσᾰ́μενον katalūsámenon	καταλῡσᾰμένην katalūsaménēn	καταλῡσᾰ́μενον katalūsámenon	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰμένᾱ katalūsaménā	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰμένους katalūsaménous	καταλῡσᾰμένᾱς katalūsaménās	καταλῡσᾰ́μενᾰ katalūsámena
Vocative	καταλῡσᾰ́μενε katalūsámene	καταλῡσᾰμένη katalūsaménē	καταλῡσᾰ́μενον katalūsámenon	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰμένᾱ katalūsaménā	καταλῡσᾰμένω katalūsaménō	καταλῡσᾰ́μενοι katalūsámenoi	καταλῡσᾰ́μεναι katalūsámenai	καταλῡσᾰ́μενᾰ katalūsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	καταλῡσᾰμένως katalūsaménōs			καταλῡσᾰμενώτερος katalūsamenṓteros			καταλῡσᾰμενώτᾰτος katalūsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.