ξυνίημι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.nǐː.ɛː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈni.e.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈni.i.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈni.i.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈni.i.mi/

Verb

ξῠνῑ́ημῐ • (xunī́ēmi)

Old Attic form of συνίημι (suníēmi)

Inflection

Present: ξῠνῑ́ημῐ, ξῠνῑ́εμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνῑ́ημῐ	ξῠνῑ́ης	ξῠνῑ́ησῐ(ν)	ξῠνῑ́ετον	ξῠνῑ́ετον	ξῠνῑ́εμεν	ξῠνῑ́ετε	ξῠνῑᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνῑῶ	ξῠνῑῇς	ξῠνῑῇ	ξῠνῑῆτον	ξῠνῑῆτον	ξῠνῑῶμεν	ξῠνῑῆτε	ξῠνῑῶσῐ(ν)
	optative	ξῠνῑείην	ξῠνῑείης	ξῠνῑείη	ξῠνῑεῖτον, ξῠνῑείητον	ξῠνῑείτην, ξῠνῑειήτην	ξῠνῑεῖμεν, ξῠνῑείημεν	ξῠνῑεῖτε, ξῠνῑείητε	ξῠνῑεῖεν, ξῠνῑείησᾰν
	imperative		ξῠνῑ́ει	ξῠνῑέτω	ξῠνῑ́ετον	ξῠνῑέτων		ξῠνῑ́ετε	ξῠνῑέντων
middle/ passive	indicative	ξῠνῑ́εμαι	ξῠνῑ́εσαι	ξῠνῑ́εται	ξῠνῑ́εσθον	ξῠνῑ́εσθον	ξῠνῑέμεθᾰ	ξῠνῑ́εσθε	ξῠνῑ́ενται
	subjunctive	ξῠνῑῶμαι	ξῠνῑῇ	ξῠνῑῆται	ξῠνῑῆσθον	ξῠνῑῆσθον	ξῠνῑώμεθᾰ	ξῠνῑῆσθε	ξῠνῑῶνται
	optative	ξῠνῑείμην	ξῠνῑεῖο	ξῠνῑεῖτο, ξῠνῑοῖτο	ξῠνῑεῖσθον, ξῠνῑοῖσθον	ξῠνῑείσθην, ξῠνῑοίσθην	ξῠνῑείμεθᾰ, ξῠνῑοίμεθᾰ	ξῠνῑεῖσθε, ξῠνῑοῖσθε	ξῠνῑεῖντο, ξῠνῑοῖντο
	imperative		ξῠνῑ́εσο	ξῠνῑέσθω	ξῠνῑ́εσθον	ξῠνῑέσθων		ξῠνῑ́εσθε	ξῠνῑέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνῑέναι				ξῠνῑ́εσθαι
participle	m	ξῠνῑείς				ξῠνῑέμενος
	f	ξῠνῑεῖσᾰ				ξῠνῑεμένη
	n	ξῠνῑέν				ξῠνῑέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ξῠνῑ́ην, ξῠνῑέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνῑ́ην	ξῠνῑ́εις	ξῠνῑ́ει	ξῠνῑ́ετον	ξῠνῑέτην	ξῠνῑ́εμεν	ξῠνῑ́ετε	ξῠνῑ́εσᾰν
middle/ passive	indicative	ξῠνῑέμην	ξῠνῑ́εσο	ξῠνῑ́ετο	ξῠνῑ́εσθον	ξῠνῑέσθην	ξῠνῑέμεθᾰ	ξῠνῑ́εσθε	ξῠνῑ́εντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ξῠνήσω, ξῠνήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνήσω	ξῠνήσεις	ξῠνήσει	ξῠνήσετον	ξῠνήσετον	ξῠνήσομεν	ξῠνήσετε	ξῠνήσουσῐ(ν)
active	optative	ξῠνήσοιμῐ	ξῠνήσοις	ξῠνήσοι	ξῠνήσοιτον	ξῠνησοίτην	ξῠνήσοιμεν	ξῠνήσοιτε	ξῠνήσοιεν
middle	indicative	ξῠνήσομαι	ξῠνήσῃ, ξῠνήσει	ξῠνήσεται	ξῠνήσεσθον	ξῠνήσεσθον	ξῠνησόμεθᾰ	ξῠνήσεσθε	ξῠνήσονται
middle	optative	ξῠνησοίμην	ξῠνήσοιο	ξῠνήσοιτο	ξῠνήσοισθον	ξῠνησοίσθην	ξῠνησοίμεθᾰ	ξῠνήσοισθε	ξῠνήσοιντο
		active			middle
infinitive		ξῠνήσειν			ξῠνήσεσθαι
participle	m	ξῠνήσων			ξῠνησόμενος
	f	ξῠνήσουσᾰ			ξῠνησομένη
	n	ξῠνῆσον			ξῠνησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ξῠνῆκᾰ, ξῠνηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνῆκᾰ	ξῠνῆκᾰς	ξῠνῆκε(ν)	ξῠνήκᾰτον	ξῠνηκᾰ́την	ξῠνήκᾰμεν	ξῠνήκᾰτε	ξῠνῆκᾰν
middle	indicative	ξῠνηκᾰ́μην	ξῠνήκω	ξῠνήκᾰτο	ξῠνήκᾰσθον	ξῠνηκᾰ́σθην	ξῠνηκᾰ́μεθᾰ	ξῠνήκᾰσθε	ξῠνήκᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ξῠνέηκᾰ, ξῠνεηκᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνέηκᾰ	ξῠνέηκᾰς	ξῠνέηκε(ν)	ξῠνεήκᾰτον	ξῠνεηκᾰ́την	ξῠνεήκᾰμεν	ξῠνεήκᾰτε	ξῠνέηκᾰν
middle	indicative	ξῠνεηκᾰ́μην	ξῠνεήκω	ξῠνεήκᾰτο	ξῠνεήκᾰσθον	ξῠνεηκᾰ́σθην	ξῠνεηκᾰ́με(σ)θᾰ	ξῠνεήκᾰσθε	ξῠνεήκᾰντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ξῠνείμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				ξῠνεῖτον	ξῠνείτην	ξῠνεῖμεν	ξῠνεῖτε	ξῠνεῖσᾰν
	subjunctive	ῶ	ῇς	ῇ	ῆτον	ῆτον	ῶμεν	ῆτε	ῶσῐ(ν)
	optative	είην	είης	είη	εῖτον, είητον	είτην, ειήτην	εῖμεν, είημεν	εῖτε, είητε	εῖεν, είησᾰν
	imperative		ές	έτω	έτον	έτων		έτε	έντων
middle	indicative	ξῠνείμην	ξῠνεῖσο	ξῠνεῖτο	ξῠνεῖσθον	ξῠνείσθην	ξῠνείμεθᾰ	ξῠνεῖσθε	ξῠνεῖντο
	subjunctive	ῶμαι	ῇ	ῆται	ῆσθον	ῆσθον	ώμεθᾰ	ῆσθε	ῶνται
	optative	είμην	εῖο	εῖτο, οῖτο	εῖσθον	είσθην	είμεθᾰ	εῖσθε	εῖντο
	imperative		οῦ	έσθω	έσθον	έσθων		έσθε	έσθων
		active			middle
infinitive		εῖναι			έσθαι
participle	m	είς			έμενος
	f	εῖσᾰ			εμένη
	n	έν			έμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ξῠνεῖκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνεῖκᾰ	ξῠνεῖκᾰς	ξῠνεῖκε(ν)	ξῠνείκᾰτον	ξῠνείκᾰτον	ξῠνείκᾰμεν	ξῠνείκᾰτε	ξῠνείκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνείκω	ξῠνείκῃς	ξῠνείκῃ	ξῠνείκητον	ξῠνείκητον	ξῠνείκωμεν	ξῠνείκητε	ξῠνείκωσῐ(ν)
	optative	ξῠνείκοιμῐ, ξῠνεικοίην	ξῠνείκοις, ξῠνεικοίης	ξῠνείκοι, ξῠνεικοίη	ξῠνείκοιτον	ξῠνεικοίτην	ξῠνείκοιμεν	ξῠνείκοιτε	ξῠνείκοιεν
	imperative		ξῠνεῖκε	ξῠνεικέτω	ξῠνείκετον	ξῠνεικέτων		ξῠνείκετε	ξῠνεικόντων
		active
infinitive		ξῠνεικέναι
participle	m	ξῠνεικώς
	f	ξῠνεικυῖᾰ
	n	ξῠνεικός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.