παρόρμηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).
Declension
declension of παρόρμηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| genitive | παρόρμησης • | παρορμήσεων • | |
| accusative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| vocative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: παρορμήσεως • | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.