προπονητής

Greek

Etymology

First attested around 1896. From προπονώ (proponó) Ancient Greek προπονέω (proponéō)[1]

Noun

προπονητής • (proponitís) m (plural προπονητές, feminine προπονήτρια)

  1. coach, trainer

Declension
declension of προπονητής
case     \     number singular plural
nominative προπονητής • προπονητές •
genitive προπονητή • προπονητών •
accusative προπονητή • προπονητές •
vocative προπονητή • προπονητές •

Synonyms

References
  1. Georgios Babiniotis (2002), “προπονητής”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.