πρόφαση
Greek
Etymology
From Ancient Greek πρόφασις (próphasis).
Declension
declension of πρόφαση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | πρόφαση • | προφάσεις • | |
| genitive | πρόφασης • | προφάσεων • | |
| accusative | πρόφαση • | προφάσεις • | |
| vocative | πρόφαση • | προφάσεις • | |
| Older or formal genitive singular: προφάσεως • | |||
Synonyms
- αφορμή f (aformí, “pretext, excuse”)
See also
- αιτία f (aitía, “cause”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.