σάρκα
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sár.ka/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsar.ka/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsar.ka/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsar.ka/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsar.ka/
Greek
Etymology
From Byzantine Greek σάρκα (sárka), from the accusative singular σάρκα (sárka) of Ancient Greek σάρξ (sárx).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsaɾ.ka/
- Hyphenation: σάρ‧κα
Usage notes
Expressions
- παίρνω σάρκα και οστά (paírno sárka kai ostá)
- σάρκα από τη σάρκα μου (sárka apó ti sárka mou)
The ancient σάρξ (sárx) and its inflectional forms are used in set expressions like
- εμπόριο λευκής σαρκός (empório lefkís sarkós)
- εις σάρκα μίαν (eis sárka mían)
- σαρξ εκ της σαρκός μου (sarx ek tis sarkós mou) - in Modern Greek: σάρκα από τη σάρκα μου (sárka apó ti sárka mou)
Declension
Related terms
- άσαρκος (ásarkos)
- ενσαρκώνω (ensarkóno)
- ενσάρκωση f (ensárkosi, “incarnation”)
- κατάσαρκα (katásarka, adverb)
- λιπόσαρκος (lipósarkos)
- μετενσαρκώνω (metensarkóno)
- μετενσάρκωση f (metensárkosi, “reincarnation”)
- ξέσαρκος (xésarkos)
- παχυσαρκία f (pachysarkía, “obesity”)
- παχύσαρκος (pachýsarkos, “obese”)
- σαρκάζω (sarkázo, “I am sarcastic”) & related words like σαρκασμός m (sarkasmós, “sarcasm”)
- σαρκικός (sarkikós, “carnal”)
- σάρκινος (sárkinos, “carnal”)
- σαρκίο n (sarkío)
- σαρκοβόρος (sarkovóros, “carnivorous”)
- σαρκοφάγος f (sarkofágos, “sarcophagus”)
- σαρκοφάγος (sarkofágos, “carnivorous”)
- σαρκώδης (sarkódis, “fleshy”)
- σάρκωμα n (sárkoma) & related words
See also
- κρέας n (kréas, “meat”)
References
- σάρκα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.