συγκείμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kěː.me.nai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈki.mɛ.nɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈki.me.nɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲˈɟi.me.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲˈɟi.me.ne/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel υ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

συγκείμεναι • (sunkeímenai) m (feminine κειμένη, neuter κείμενον); first/second declension

feminine nominative/vocative plural of συγκείμενος (sunkeímenos)

Declension

First and second declension of συγκείμενος; συγκειμένη; συγκείμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	συγκείμενος sunkeímenos	συγκειμένη sunkeiménē	συγκείμενον sunkeímenon	συγκειμένω sunkeiménō	συγκειμένᾱ sunkeiménā	συγκειμένω sunkeiménō	συγκείμενοι sunkeímenoi	συγκείμεναι sunkeímenai	συγκείμενᾰ sunkeímena
Genitive	συγκειμένου sunkeiménou	συγκειμένης sunkeiménēs	συγκειμένου sunkeiménou	συγκειμένοιν sunkeiménoin	συγκειμέναιν sunkeiménain	συγκειμένοιν sunkeiménoin	συγκειμένων sunkeiménōn	συγκειμένων sunkeiménōn	συγκειμένων sunkeiménōn
Dative	συγκειμένῳ sunkeiménōi	συγκειμένῃ sunkeiménēi	συγκειμένῳ sunkeiménōi	συγκειμένοιν sunkeiménoin	συγκειμέναιν sunkeiménain	συγκειμένοιν sunkeiménoin	συγκειμένοις sunkeiménois	συγκειμέναις sunkeiménais	συγκειμένοις sunkeiménois
Accusative	συγκείμενον sunkeímenon	συγκειμένην sunkeiménēn	συγκείμενον sunkeímenon	συγκειμένω sunkeiménō	συγκειμένᾱ sunkeiménā	συγκειμένω sunkeiménō	συγκειμένους sunkeiménous	συγκειμένᾱς sunkeiménās	συγκείμενᾰ sunkeímena
Vocative	συγκείμενε sunkeímene	συγκειμένη sunkeiménē	συγκείμενον sunkeímenon	συγκειμένω sunkeiménō	συγκειμένᾱ sunkeiménā	συγκειμένω sunkeiménō	συγκείμενοι sunkeímenoi	συγκείμεναι sunkeímenai	συγκείμενᾰ sunkeímena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	συγκειμένως sunkeiménōs			συγκειμενώτερος sunkeimenṓteros			συγκειμενώτᾰτος sunkeimenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.