συμφύω

Ancient Greek

Alternative forms

συμφύνω (sumphúnō) – Koine

Etymology

From σῠν- (sun-, “with, together”) +‎ φῠ́ω (phúō, “to bring forth, to produce”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.pʰý.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symˈpʰy.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /symˈɸy.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symˈfy.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simˈfi.o/

Verb

συμφύω • (sumphúō)

(active) To make to grow together, to unite.
(passive) To grow together, to unite.
1. (passive) To unite with.
2. (passive) To become assimilated or natural.

Inflection

Present: συμφῠ́ω, συμφῠ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμφῠ́ω	συμφῠ́εις	συμφῠ́ει	συμφῠ́ετον	συμφῠ́ετον	συμφῠ́ομεν	συμφῠ́ετε	συμφῠ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	συμφῠ́ω	συμφῠ́ῃς	συμφῠ́ῃ	συμφῠ́ητον	συμφῠ́ητον	συμφῠ́ωμεν	συμφῠ́ητε	συμφῠ́ωσῐ(ν)
	optative	συμφῠ́οιμῐ	συμφῠ́οις	συμφῠ́οι	συμφῠ́οιτον	συμφῠοίτην	συμφῠ́οιμεν	συμφῠ́οιτε	συμφῠ́οιεν
	imperative		σύμφῠε	συμφῠέτω	συμφῠ́ετον	συμφῠέτων		συμφῠ́ετε	συμφῠόντων
middle/ passive	indicative	συμφῠ́ομαι	συμφῠ́ῃ, συμφῠ́ει	συμφῠ́εται	συμφῠ́εσθον	συμφῠ́εσθον	συμφῠόμεθᾰ	συμφῠ́εσθε	συμφῠ́ονται
	subjunctive	συμφῠ́ωμαι	συμφῠ́ῃ	συμφῠ́ηται	συμφῠ́ησθον	συμφῠ́ησθον	συμφῠώμεθᾰ	συμφῠ́ησθε	συμφῠ́ωνται
	optative	συμφῠοίμην	συμφῠ́οιο	συμφῠ́οιτο	συμφῠ́οισθον	συμφῠοίσθην	συμφῠοίμεθᾰ	συμφῠ́οισθε	συμφῠ́οιντο
	imperative		συμφῠ́ου	συμφῠέσθω	συμφῠ́εσθον	συμφῠέσθων		συμφῠ́εσθε	συμφῠέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμφῠ́ειν				συμφῠ́εσθαι
participle	m	συμφῠ́ων				συμφῠόμενος
	f	συμφῠ́ουσᾰ				συμφῠομένη
	n	συμφῠ́ον				συμφῠόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σῠνέφῠον, σῠνεφῠόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέφῠον	σῠνέφῠες	σῠνέφῠε(ν)	σῠνεφῠ́ετον	σῠνεφῠέτην	σῠνεφῠ́ομεν	σῠνεφῠ́ετε	σῠνέφῠον
middle/ passive	indicative	σῠνεφῠόμην	σῠνεφῠ́ου	σῠνεφῠ́ετο	σῠνεφῠ́εσθον	σῠνεφῠέσθην	σῠνεφῠόμεθᾰ	σῠνεφῠ́εσθε	σῠνεφῠ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: συμφῡ́σω, συμφῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμφῡ́σω	συμφῡ́σεις	συμφῡ́σει	συμφῡ́σετον	συμφῡ́σετον	συμφῡ́σομεν	συμφῡ́σετε	συμφῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	συμφῡ́σοιμῐ	συμφῡ́σοις	συμφῡ́σοι	συμφῡ́σοιτον	συμφῡσοίτην	συμφῡ́σοιμεν	συμφῡ́σοιτε	συμφῡ́σοιεν
middle	indicative	συμφῡ́σομαι	συμφῡ́σῃ, συμφῡ́σει	συμφῡ́σεται	συμφῡ́σεσθον	συμφῡ́σεσθον	συμφῡσόμεθᾰ	συμφῡ́σεσθε	συμφῡ́σονται
middle	optative	συμφῡσοίμην	συμφῡ́σοιο	συμφῡ́σοιτο	συμφῡ́σοισθον	συμφῡσοίσθην	συμφῡσοίμεθᾰ	συμφῡ́σοισθε	συμφῡ́σοιντο
		active			middle
infinitive		συμφῡ́σειν			συμφῡ́σεσθαι
participle	m	συμφῡ́σων			συμφῡσόμενος
	f	συμφῡ́σουσᾰ			συμφῡσομένη
	n	συμφῦσον			συμφῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: συμφυήσω, συμφυήσομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμφυήσω	συμφυήσεις	συμφυήσει	συμφυήσετον	συμφυήσετον	συμφυήσομεν	συμφυήσετε	συμφυήσουσῐ(ν)
active	optative	συμφυήσοιμῐ	συμφυήσοις	συμφυήσοι	συμφυήσοιτον	συμφυησοίτην	συμφυήσοιμεν	συμφυήσοιτε	συμφυήσοιεν
middle	indicative	συμφυήσομαι	συμφυήσῃ, συμφυήσει	συμφυήσεται	συμφυήσεσθον	συμφυήσεσθον	συμφυησόμεθᾰ	συμφυήσεσθε	συμφυήσονται
middle	optative	συμφυησοίμην	συμφυήσοιο	συμφυήσοιτο	συμφυήσοισθον	συμφυησοίσθην	συμφυησοίμεθᾰ	συμφυήσοισθε	συμφυήσοιντο
		active			middle
infinitive		συμφυήσειν			συμφυήσεσθαι
participle	m	συμφυήσων			συμφυησόμενος
	f	συμφυήσουσᾰ			συμφυησομένη
	n	συμφυῆσον			συμφυησόμενον

Aorist: σῠνέφῡσᾰ, σῠνεφῡσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέφῡσᾰ	σῠνέφῡσᾰς	σῠνέφῡσε(ν)	σῠνεφῡ́σᾰτον	σῠνεφῡσᾰ́την	σῠνεφῡ́σᾰμεν	σῠνεφῡ́σᾰτε	σῠνέφῡσᾰν
	subjunctive	συμφῡ́σω	συμφῡ́σῃς	συμφῡ́σῃ	συμφῡ́σητον	συμφῡ́σητον	συμφῡ́σωμεν	συμφῡ́σητε	συμφῡ́σωσῐ(ν)
	optative	συμφῡ́σαιμῐ	συμφῡ́σειᾰς, συμφῡ́σαις	συμφῡ́σειε(ν), συμφῡ́σαι	συμφῡ́σαιτον	συμφῡσαίτην	συμφῡ́σαιμεν	συμφῡ́σαιτε	συμφῡ́σειᾰν, συμφῡ́σαιεν
	imperative		σύμφῡσον	συμφῡσᾰ́τω	συμφῡ́σᾰτον	συμφῡσᾰ́των		συμφῡ́σᾰτε	συμφῡσᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεφῡσᾰ́μην	σῠνεφῡ́σω	σῠνεφῡ́σᾰτο	σῠνεφῡ́σᾰσθον	σῠνεφῡσᾰ́σθην	σῠνεφῡσᾰ́μεθᾰ	σῠνεφῡ́σᾰσθε	σῠνεφῡ́σᾰντο
	subjunctive	συμφῡ́σωμαι	συμφῡ́σῃ	συμφῡ́σηται	συμφῡ́σησθον	συμφῡ́σησθον	συμφῡσώμεθᾰ	συμφῡ́σησθε	συμφῡ́σωνται
	optative	συμφῡσαίμην	συμφῡ́σαιο	συμφῡ́σαιτο	συμφῡ́σαισθον	συμφῡσαίσθην	συμφῡσαίμεθᾰ	συμφῡ́σαισθε	συμφῡ́σαιντο
	imperative		σύμφῡσαι	συμφῡσᾰ́σθω	συμφῡ́σᾰσθον	συμφῡσᾰ́σθων		συμφῡ́σᾰσθε	συμφῡσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		συμφῦσαι			συμφῡ́σᾰσθαι
participle	m	συμφῡ́σᾱς			συμφῡσᾰ́μενος
	f	συμφῡ́σᾱσᾰ			συμφῡσᾰμένη
	n	συμφῦσᾰν			συμφῡσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: σῠνέφῡν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέφῡν	σῠνέφῡς	σῠνέφῡ	σῠνέφῡτον	σῠνεφῡ́την	σῠνέφῡμεν	σῠνέφῡτε	σῠνέφῡσᾰν
	subjunctive	συμφῠ́ω	συμφῠ́ῃς	συμφῠ́ῃ	συμφῠ́ητον	συμφῠ́ητον	συμφῠ́ωμεν	συμφῠ́ωτε	συμφῠ́ωσῐ(ν)
	optative
	imperative		σύμφῡθῐ	συμφῡ́τω	σύμφῡτον	συμφῡ́των		σύμφῡτε	συμφῡ́ντων
middle	indicative
	subjunctive
	optative
	imperative
		active			middle
infinitive		συμφῦναι
participle	m	συμφῡ́ς
	f	συμφῦσᾰ
	n	συμφῠ́ν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: σῠνεφῠ́ην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σῠνεφῠ́ην	σῠνεφῠ́ης	σῠνεφῠ́η	σῠνεφῠ́ητον	σῠνεφῠήτην	σῠνεφῠ́ημεν	σῠνεφῠ́ητε	σῠνεφῠ́ησᾰν
	subjunctive	συμφῠῶ	συμφῠῇς	συμφῠῇ	συμφῠῆτον	συμφῠῆτον	συμφῠῶμεν	συμφῠῆτε	συμφῠῶσῐ(ν)
	optative	συμφῠείην	συμφῠείης	συμφῠείη	συμφῠεῖτον, συμφῠείητον	συμφῠείτην, συμφῠειήτην	συμφῠεῖμεν, συμφῠείημεν	συμφῠεῖτε, συμφῠείητε	συμφῠεῖεν, συμφῠείησᾰν
	imperative		συμφῠ́ηθῐ	συμφῠήτω	συμφῠ́ητον	συμφῠήτων		συμφῠ́ητε	συμφῠέντων
							passive
infinitive							συμφῠῆναι
participle	m						συμφῠείς
	f						συμφῠεῖσᾰ
	n						συμφῠέν

Perfect: συμπέφῡκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπέφῡκᾰ	συμπέφῡκᾰς	συμπέφῡκε(ν)	συμπεφῡ́κᾰτον	συμπεφῡ́κᾰτον	συμπεφῡ́κᾰμεν	συμπεφῡ́κᾰτε	συμπεφῡ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συμπεφῡ́κω	συμπεφῡ́κῃς	συμπεφῡ́κῃ	συμπεφῡ́κητον	συμπεφῡ́κητον	συμπεφῡ́κωμεν	συμπεφῡ́κητε	συμπεφῡ́κωσῐ(ν)
	optative	συμπεφῡ́κοιμῐ, συμπεφῡκοίην	συμπεφῡ́κοις, συμπεφῡκοίης	συμπεφῡ́κοι, συμπεφῡκοίη	συμπεφῡ́κοιτον	συμπεφῡκοίτην	συμπεφῡ́κοιμεν	συμπεφῡ́κοιτε	συμπεφῡ́κοιεν
	imperative		συμπέφῡκε	συμπεφῡκέτω	συμπεφῡ́κετον	συμπεφῡκέτων		συμπεφῡ́κετε	συμπεφῡκόντων
		active
infinitive		συμπεφῡκέναι
participle	m	συμπεφῡκώς
	f	συμπεφῡκυῖᾰ
	n	συμπεφῡκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: συμπεφῡ́κειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπεφῡ́κειν, συμπεφῡ́κη	συμπεφῡ́κεις, συμπεφῡ́κης	συμπεφῡ́κει(ν)	συμπεφῡ́κετον	συμπεφῡκέτην	συμπεφῡ́κεμεν	συμπεφῡ́κετε	συμπεφῡ́κεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

σῠ́μφῠσῐς (súmphusis, noun)

References

“συμφύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.