χαλκογόνο

From chalco- (χαλκο- (chalko-)) + -gen instead of expected -gon, neuter of -γόνος (-gónos), as in French chalcogène, English chalcogen, etc. From Ancient Greek χαλκός m (khalkós, “copper”) + γόνος m (gónos). Morphologically, substantivised neuter of adjective χαλκογόνος (chalkogónos).

• IPA^(key): /xal.koˈɣo.no/
• Hyphenation: χαλ‧κο‧γό‧νο

χαλκογόνο • (chalkogóno) n (plural χαλκογόνα)

1. (chemistry) chalcogen, a member of the oxygen group of elements

• see: οξυγόνο (oxygóno), θείο (theío), σελήνιο (selínio), τελούριο (teloúrio), πολώνιο (polónio), and λιβερμόριο (livermório)
• Periodic table with the Greek names for chemical elements

• "χαλκογόνα" (plural) - Georgios Babiniotis (2002), “χαλκογόνο”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.