бігти
Ukrainian
Etymology
Inherited from Old East Slavic бѣчи (běči), from Proto-Slavic *běťi.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbʲiɦte]
Audio (file)
Usage notes
Conjugation
Conjugation of бі́гти (irregular, imperfective, intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | бі́гти bíhty | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | біжачи́ bižačý |
бі́гши bíhšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
біжу́ bižú |
бу́ду бі́гти, бі́гтиму búdu bíhty, bíhtymu |
| 2nd singular ти |
біжи́ш bižýš |
бу́деш бі́гти, бі́гтимеш búdeš bíhty, bíhtymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
біжи́ть bižýtʹ |
бу́де бі́гти, бі́гтиме búde bíhty, bíhtyme |
| 1st plural ми |
біжи́м, біжимо́ bižým, bižymó |
бу́демо бі́гти, бі́гтимемо, бі́гтимем búdemo bíhty, bíhtymemo, bíhtymem |
| 2nd plural ви |
біжите́ bižyté |
бу́дете бі́гти, бі́гтимете búdete bíhty, bíhtymete |
| 3rd plural вони |
біжа́ть bižátʹ |
бу́дуть бі́гти, бі́гтимуть búdutʹ bíhty, bíhtymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | біжі́м, біжі́мо bižím, bižímo |
| second-person | біжи́ bižý |
біжі́ть bižítʹ |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
біг bih |
бі́гли bíhly |
| feminine я / ти / вона |
бі́гла bíhla | |
| neuter воно |
бі́гло bíhlo | |
Further reading
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “бігти”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “бігти”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “бігти”, in Словник.ua [Slovnyk.ua] (in Ukrainian)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.