гукне

Macedonian

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈɡuknɛ]

Verb

гукне • (gukne) pf (imperfective гукнува)

  1. (intransitive, semelfactive) to coo (of a baby)
  2. (intransitive, semelfactive) to vocalize (of some birds)
  3. (intransitive, semelfactive, colloquial) to start talking, break the silence

Conjugation
Conjugation of гукне (perfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine гукнел гукнал adjectival participle —
feminine гукнела гукнала adverbial participle —
neuter гукнело гукнало verbal noun —
plural гукнеле гукнале perfect participle гукнато
present imperfect aorist imperative
1st singular гукнам гукнев гукнав —
2nd singular гукнеш гукнеше гукна гукни
3rd singular гукне гукнеше гукна —
1st plural гукнеме гукневме гукнавме —
2nd plural гукнете гукневте гукнавте гукнете
3rd plural гукнат гукнеа гукнаа —
Compound tenses
perfect сум гукнал present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам гукнато present of има + perfect participle
pluperfect бев гукнал imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав гукнато imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал гукнато perfect of има + perfect participle
future ќе гукнам ќе + present
има-future ќе имам гукнато future of има + perfect participle
future in the past ќе гукнев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав гукнато future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум гукнел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал гукнато future reported of има + perfect participle
conditional би гукнал би + aorist l-participle
има-conditional би имал гукнато conditional of има + perfect participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.