назначить
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [nɐzˈnat͡ɕɪtʲ]
Audio (file)
Verb
назна́чить • (naznáčitʹ) pf (imperfective назнача́ть)
Conjugation
Conjugation of назна́чить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | назна́чить naznáčitʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | назна́чивший naznáčivšij |
| passive | — | назна́ченный naznáčennyj |
| adverbial | — | назна́чив naznáčiv, назна́чивши naznáčivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | назна́чу naznáču |
| 2nd singular (ты) | — | назна́чишь naznáčišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | назна́чит naznáčit |
| 1st plural (мы) | — | назна́чим naznáčim |
| 2nd plural (вы) | — | назна́чите naznáčite |
| 3rd plural (они́) | — | назна́чат naznáčat |
| imperative | singular | plural |
| назна́чь naznáčʹ | назна́чьте naznáčʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | назна́чил naznáčil | назна́чили naznáčili |
| feminine (я/ты/она́) | назна́чила naznáčila | |
| neuter (оно́) | назна́чило naznáčilo | |
Related terms
- назначе́ние (naznačénije)
- назна́читься (naznáčitʹsja), назнача́ться (naznačátʹsja)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.