осчастливить
Russian
Etymology
о- (o-) + счастли́вый (sčastlívyj) + -ить (-itʹ), or less likely о- (o-) + счастли́вить (sčastlívitʹ).
Pronunciation
- IPA(key): [ɐɕːɪs⁽ʲ⁾ˈlʲivʲɪtʲ]
Conjugation
Conjugation of осчастли́вить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | осчастли́вить osčastlívitʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | осчастли́вивший osčastlívivšij |
| passive | — | осчастли́вленный osčastlívlennyj |
| adverbial | — | осчастли́вив osčastlíviv, осчастли́вивши osčastlívivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | осчастли́влю osčastlívlju |
| 2nd singular (ты) | — | осчастли́вишь osčastlívišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | осчастли́вит osčastlívit |
| 1st plural (мы) | — | осчастли́вим osčastlívim |
| 2nd plural (вы) | — | осчастли́вите osčastlívite |
| 3rd plural (они́) | — | осчастли́вят osčastlívjat |
| imperative | singular | plural |
| осчастли́вь osčastlívʹ | осчастли́вьте osčastlívʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | осчастли́вил osčastlívil | осчастли́вили osčastlívili |
| feminine (я/ты/она́) | осчастли́вила osčastlívila | |
| neuter (оно́) | осчастли́вило osčastlívilo | |
Related terms
- счастли́вый (sčastlívyj), счастли́во (sčastlívo)
- счастли́вец (sčastlívec), счастли́вчик (sčastlívčik)
- сча́стье (sčástʹje)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.