приручиться
Russian
Etymology
приручи́ть (priručítʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
- IPA(key): [prʲɪrʊˈt͡ɕit͡sːə]
Verb
приручи́ться • (priručítʹsja) pf (imperfective прируча́ться)
- to tame, to become tame
- passive of приручи́ть (priručítʹ)
Conjugation
Conjugation of приручи́ться (class 4b perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | приручи́ться priručítʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | приручи́вшийся priručívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | приручи́вшись priručívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | приручу́сь priručúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | приручи́шься priručíšʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | приручи́тся priručítsja |
| 1st plural (мы) | — | приручи́мся priručímsja |
| 2nd plural (вы) | — | приручи́тесь priručítesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | прируча́тся priručátsja |
| imperative | singular | plural |
| приручи́сь priručísʹ | приручи́тесь priručítesʹ | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | приручи́лся priručílsja | приручи́лись priručílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | приручи́лась priručílasʹ | |
| neuter (оно́) | приручи́лось priručílosʹ | |
Related terms
- прируча́ть impf (priručátʹ), приручи́ть pf (priručítʹ)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.