ринуть
Russian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *rìnǫti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrʲinʊtʲ]
Conjugation
Conjugation of ри́нуть (class 3a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ри́нуть rínutʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | ри́нувший rínuvšij |
| passive | — | ри́нутый rínutyj |
| adverbial | — | ри́нув rínuv, ри́нувши rínuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | ри́ну rínu |
| 2nd singular (ты) | — | ри́нешь rínešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | ри́нет rínet |
| 1st plural (мы) | — | ри́нем rínem |
| 2nd plural (вы) | — | ри́нете rínete |
| 3rd plural (они́) | — | ри́нут rínut |
| imperative | singular | plural |
| ри́нь rínʹ | ри́ньте rínʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ри́нул rínul | ри́нули rínuli |
| feminine (я/ты/она́) | ри́нула rínula | |
| neuter (оно́) | ри́нуло rínulo | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.