сою

Kazakh
Cyrillic сою (soü)
Arabic سويۋ‎
Latin

Verb

сою • (soü)

  1. to butcher, slaughter
  2. to flay, skin
  3. to tear
  4. to beat, strike
  5. to satirize

Conjugation
Conjugation of сою
infinitive сою
participles past сой
future ғр
transitory past ғтын
singular plural
1st person 2nd person (informal) 2nd person (formal) 3rd person 1st person 2nd person (informal) 2nd person (formal) 3rd person
мен сен сіз ол біз сендер сіздер олар
past simple сойм сойң сойңыз сой сой сойңдар сойңыздар сой
distant direct соймын сойсың сойсыз сой сойбыз сойсыңдар сойсыздар сой
indirect дыппын дыпсың дыпсыз дыпты дыппыз дыпсыңдар дыпсыздар дыпты
habitual ғтынмын ғтынсың ғтынсыз ғтын ғтынбыз ғтынсыңдар ғтынсыздар ғтын
present aorist ғмын ғсың ғсыз ғды ғмыз ғсыңдар ғсыздар ғды
future presumptive ғрмын ғрсың ғрсыз ғр ғрмыз ғрсыңдар ғрсыздар ғр
intentional сойпын сойсың сойсыз сой сойпыз сойсың сойсыз сой
imperative/hortative ғйын сой сойыңыз сойсын ғйық сойыңдар сойыңыздар сойсын
optative сойм келеді сойң келеді сойңыз келеді сойсы келеді соймыз келеді сойларың келеді сойларыңыз келеді сойлары келеді
conditional сойсам сойсаң сойсаңыз сойса сойсақ сойсаңдар сойсаңыздар сойса

Russian

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈsojʊ]

Noun

со́ю • (sóju) f inan

  1. accusative singular of со́я (sója)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.