անիծանեմ
Old Armenian
Alternative forms
- անիծեմ (anicem)
Etymology
The root is անէծ- (anēc-), from Proto-Indo-European *h₃neyd- (“curse”), + -ան- (-an-).[1][2][3][4]
Verb
անիծանեմ • (anicanem)
Conjugation
active
| infinitive | անիծանել (anicanel) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանեմ (anicanem) | անիծանես (anicanes) | անիծանէ (anicanē) | անիծանեմք (anicanemkʿ) | անիծանէք (anicanēkʿ) | անիծանեն (anicanen) | |
| imperfect | անիծանէի, անիծանեի* (anicanēi, anicanei*) | անիծանէիր, անիծանեիր* (anicanēir, anicaneir*) | անիծանէր (anicanēr) | անիծանէաք, անիծանեաք* (anicanēakʿ, anicaneakʿ*) | անիծանէիք, անիծանեիք* (anicanēikʿ, anicaneikʿ*) | անիծանէին, անիծանեին* (anicanēin, anicanein*) | |
| aorist | անիծի (anici) | անիծեր (anicer) | անէծ (anēc) | անիծաք (anicakʿ) | անիծէք, անիծիք (anicēkʿ, anicikʿ) | անիծին (anicin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցեմ (anicanicʿem) | անիծանիցես (anicanicʿes) | անիծանիցէ (anicanicʿē) | անիծանիցեմք (anicanicʿemkʿ) | անիծանիցէք (anicanicʿēkʿ) | անիծանիցեն (anicanicʿen) | |
| aorist | անիծից (anicicʿ) | անիծցես (aniccʿes) | անիծցէ (aniccʿē) | անիծցուք (aniccʿukʿ) | անիծջիք (anicǰikʿ) | անիծցեն (aniccʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անէ՛ծ (anḗc) | — | — | անիծէ՛ք (anicḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծաներ (mí anicaner) | — | — | մի՛ անիծանէք (mí anicanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | անիծանել, անիծանիլ* (anicanel, anicanil*) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիմ (anicanim) | անիծանիս (anicanis) | անիծանի (anicani) | անիծանիմք (anicanimkʿ) | անիծանիք (anicanikʿ) | անիծանին (anicanin) | |
| imperfect | անիծանէի (anicanēi) | անիծանէիր (anicanēir) | անիծանէր, անիծանիւր (anicanēr, anicaniwr) | անիծանէաք (anicanēakʿ) | անիծանէիք (anicanēikʿ) | անիծանէին (anicanēin) | |
| aorist | անիծայ (anicay) | անիծար (anicar) | անիծաւ (anicaw) | անիծաք (anicakʿ) | անիծայք (anicaykʿ) | անիծան (anican) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցիմ (anicanicʿim) | անիծանիցիս (anicanicʿis) | անիծանիցի (anicanicʿi) | անիծանիցիմք (anicanicʿimkʿ) | անիծանիցիք (anicanicʿikʿ) | անիծանիցին (anicanicʿin) | |
| aorist | անիծայց (anicaycʿ) | անիծցիս (aniccʿis) | անիծցի (aniccʿi) | անիծցուք (aniccʿukʿ) | անիծջիք (anicǰikʿ) | անիծցին (aniccʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անիծի՛ր (anicír) | — | — | անիծարո՛ւք (anicarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծանիր (mí anicanir) | — | — | մի՛ անիծանիք (mí anicanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- անէծք (anēckʿ)
- անիծաբեր (anicaber)
- անիծադրական (anicadrakan)
- անիծադրութիւն (anicadrutʿiwn)
- անիծական (anicakan)
- անիծակուր (anicakur)
- անիծահրաւիրակ (anicahrawirak)
- անիծանելի (anicaneli)
- անիծապարտ (anicapart)
- անիծիչ (anicičʿ)
- անձնանէծ (anjnanēc)
- հրապարականէծ (hraparakanēc)
References
- Ačaṙyan, Hračʿya (1940) Hayocʿ lezvi patmutʿyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “անէծ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Matasović, Ranko (2009) A Grammatical Sketch of Classical Armenian, Zagreb, page 9
- Martirosyan, Hrach (2010), “*anēc-”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 82
Further reading
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “անիծանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “անիծանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.