բարձաձգութիւն
Old Armenian
Etymology
բարձ (barj, “seat of honor; dignity”) + -ա- (-a-) + ձգիմ (jgim, “crave”) + -ութիւն (-utʿiwn, “-ing”)
Noun
բարձաձգութիւն • (barjajgutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | բարձաձգութիւն (barjajgutʿiwn) | բարձաձգութիւնք (barjajgutʿiwnkʿ) | |
| genitive | բարձաձգութեան (barjajgutʿean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʿeancʿ) | |
| dative | բարձաձգութեան (barjajgutʿean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʿeancʿ) | |
| accusative | բարձաձգութիւն (barjajgutʿiwn) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʿiwns) | |
| ablative | բարձաձգութենէ (barjajgutʿenē) | բարձաձգութեանց (barjajgutʿeancʿ) | |
| instrumental | բարձաձգութեամբ (barjajgutʿeamb) | բարձաձգութեամբք (barjajgutʿeambkʿ) | |
| locative | բարձաձգութեան (barjajgutʿean) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʿiwns) |
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “բարձաձգութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.