կոշկոճեմ
Old Armenian
Etymology
From *կոճկոճեմ (*kočkočem), reduplication of կոճ- (koč-, “to beat”).
Verb
կոշկոճեմ • (koškočem) (aorist indicative կոշկոճեցի)
- (transitive) to beat, to strike, to bemaul, to beat to death, to torture, to put to the rack, to murder, to slay, to massacre, to butcher, to kill in a violent and cruel manner
- (in the mediopassive, intransitive) to torment or trouble oneself, to be extremely harassed, vexed, weary, very much fatigued
Conjugation
active
| infinitive | կոշկոճել (koškočel) | participle | կոշկոճեցեալ, կոշկոճեալ (koškočecʿeal, koškočeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կոշկոճեց- (koškočecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կոշկոճեմ (koškočem) | կոշկոճես (koškočes) | կոշկոճէ (koškočē) | կոշկոճեմք (koškočemkʿ) | կոշկոճէք (koškočēkʿ) | կոշկոճեն (koškočen) | |
| imperfect | կոշկոճէի, կոշկոճեի* (koškočēi, koškočei*) | կոշկոճէիր, կոշկոճեիր* (koškočēir, koškočeir*) | կոշկոճէր (koškočēr) | կոշկոճէաք, կոշկոճեաք* (koškočēakʿ, koškočeakʿ*) | կոշկոճէիք, կոշկոճեիք* (koškočēikʿ, koškočeikʿ*) | կոշկոճէին, կոշկոճեին* (koškočēin, koškočein*) | |
| aorist | կոշկոճեցի (koškočecʿi) | կոշկոճեցեր (koškočecʿer) | կոշկոճեաց (koškočeacʿ) | կոշկոճեցաք (koškočecʿakʿ) | կոշկոճեցէք, կոշկոճեցիք (koškočecʿēkʿ, koškočecʿikʿ) | կոշկոճեցին (koškočecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կոշկոճիցեմ (koškočicʿem) | կոշկոճիցես (koškočicʿes) | կոշկոճիցէ (koškočicʿē) | կոշկոճիցեմք (koškočicʿemkʿ) | կոշկոճիցէք (koškočicʿēkʿ) | կոշկոճիցեն (koškočicʿen) | |
| aorist | կոշկոճեցից (koškočecʿicʿ) | կոշկոճեսցես (koškočescʿes) | կոշկոճեսցէ (koškočescʿē) | կոշկոճեսցուք (koškočescʿukʿ) | կոշկոճեսջիք (koškočesǰikʿ) | կոշկոճեսցեն (koškočescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կոշկոճեա՛ (koškočeá) | — | — | կոշկոճեցէ՛ք (koškočecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | կոշկոճեսջի՛ր (koškočesǰír) | — | — | կոշկոճեսջի՛ք (koškočesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կոշկոճեր (mí koškočer) | — | — | մի՛ կոշկոճէք (mí koškočēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | կոշկոճել, կոշկոճիլ* (koškočel, koškočil*) | participle | կոշկոճեցեալ, կոշկոճեալ (koškočecʿeal, koškočeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կոշկոճեց- (koškočecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կոշկոճիմ (koškočim) | կոշկոճիս (koškočis) | կոշկոճի (koškoči) | կոշկոճիմք (koškočimkʿ) | կոշկոճիք (koškočikʿ) | կոշկոճին (koškočin) | |
| imperfect | կոշկոճէի (koškočēi) | կոշկոճէիր (koškočēir) | կոշկոճէր, կոշկոճիւր (koškočēr, koškočiwr) | կոշկոճէաք (koškočēakʿ) | կոշկոճէիք (koškočēikʿ) | կոշկոճէին (koškočēin) | |
| aorist | կոշկոճեցայ (koškočecʿay) | կոշկոճեցար (koškočecʿar) | կոշկոճեցաւ (koškočecʿaw) | կոշկոճեցաք (koškočecʿakʿ) | կոշկոճեցայք (koškočecʿaykʿ) | կոշկոճեցան (koškočecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կոշկոճիցիմ (koškočicʿim) | կոշկոճիցիս (koškočicʿis) | կոշկոճիցի (koškočicʿi) | կոշկոճիցիմք (koškočicʿimkʿ) | կոշկոճիցիք (koškočicʿikʿ) | կոշկոճիցին (koškočicʿin) | |
| aorist | կոշկոճեցայց (koškočecʿaycʿ) | կոշկոճեսցիս (koškočescʿis) | կոշկոճեսցի (koškočescʿi) | կոշկոճեսցուք (koškočescʿukʿ) | կոշկոճեսջիք (koškočesǰikʿ) | կոշկոճեսցին (koškočescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կոշկոճեա՛ց (koškočeácʿ) | — | — | կոշկոճեցարո՛ւք (koškočecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կոշկոճեսջի՛ր (koškočesǰír) | — | — | կոշկոճեսջի՛ք (koškočesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կոշկոճիր (mí koškočir) | — | — | մի՛ կոշկոճիք (mí koškočikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- ահագնակոշկոճ (ahagnakoškoč)
- ընդվայրակոշկոճ (əndvayrakoškoč)
- ընդվայրակոշկոճ (əndvayrakoškoč)
- կոշկոճահոս (koškočahos)
- կոշկոճամահ (koškočamah)
- կոշկոճեալ (koškočeal)
- կոշկոճիչ (koškočičʿ)
- կոշկոճումն (koškočumn)
- քարակոշկոճ (kʿarakoškoč)
Descendants
- → Armenian: կոշկոճել (koškočel) (learned)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կոշկոճեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կոշկոճ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 370
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.