պարծիմ

Old Armenian

Alternative forms

  • պարծանամ (parcanam)

Etymology

The origin is uncertain. Perhaps related to հպարտ (hpart), պանծամ (pancam).

Verb

պարծիմ (parcim)

  1. to boast
    • 5th century, Agatʿangełos, Patmutʿiwn Hayocʿ [History of the Armenians] 206:[1]
      Արդ՝ ելեալ դահճապետն պարծելով՝ չարամահ առնել զնա, եւ ետ հանել զնոսա շղթայիւք ի քաղաքէն ընդ դուռն հարաւոյ, ընդ կողմն պողոտային որ հանէր ի Մեծամօրի կամուրջն, ի տեղին յայն, ուր սովոր էին սպանանել զամենայն մահապարտս, ի ճախճախուտ տեղի մի, մօտ ի պարկէն փոսին որ շուրջ գայր զքաղաքաւն։ Եւ վարեցին չորս չորս ցիցս միում միում ի նոցանէն։
      Ard, eleal dahčapetn parcelov, čʿaramah aṙnel zna, ew et hanel znosa šłtʿayiwkʿ i kʿałakʿēn ənd duṙn harawoy, ənd kołmn połotayin or hanēr i Mecamōri kamurǰn, i tełin yayn, ur sovor ēin spananel zamenayn mahaparts, i čaxčaxut tełi mi, mōt i parkēn pʿosin or šurǰ gayr zkʿałakʿawn. Ew varecʿin čʿors čʿors cʿicʿs mium mium i nocʿanēn.
      • Translation by Robert W. Thomson
        So the chief-executioner came out boasting that he would put her to a cruel death. He had them taken in chains out of the city by the South Gate, along the road that leads to the Metsamawr bridge, to the place where they were accustomed to execute those condemned to death, a marshy place near the moat which ran round the city. And they brought four stakes for each one of them.

Conjugation

Derived terms

  • ամենապարծ (amenaparc)
  • անպարծ (anparc)
  • անպարծելի (anparceli)
  • անպարծութիւն (anparcutʿiwn)
  • գեղեցկապարծիկ (gełecʿkaparcik)
  • գերապարծ (geraparc)
  • գերապարծեալ (geraparceal)
  • երկնապարծ (erknaparc)
  • զրապարծ (zraparc)
  • ընդունայնապարծ (əndunaynaparc)
  • ինքնապարծ (inkʿnaparc)
  • ձիապարծիկ (jiaparcik)
  • մեծապարծ (mecaparc)
  • մեծապարծուն (mecaparcun)
  • ունայնապարծ (unaynaparc)
  • պայծառապարծ (paycaṙaparc)
  • պարծ (parc)
  • պարծական (parcakan)
  • պարծանք (parcankʿ)
  • պարծենալութիւն (parcenalutʿiwn)
  • պարծենողութիւն (parcenołutʿiwn)
  • պարծեցուցանեմ (parcecʿucʿanem)
  • պարծոյկ (parcoyk)
  • պարծուկ (parcuk)
  • պարծումն (parcumn)
  • պարծունակ (parcunak)
  • սնապարծ (snaparc)
  • սնապարծիկ (snaparcik)
  • սնապարծիմ (snaparcim)
  • սնապարծութիւն (snaparcutʿiwn)
  • ստապարծ (staparc)

Descendants

  • Armenian: պարծենալ (parcenal)

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʿeay (1979), պարծ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume IV, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 63a
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), պարծիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (2010), պարծիմ”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik, page 632a
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), պարծիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy

References

  1. Thomson, R. W. (1972) Agathangelos, History of the Armenians, Albany, NY: State University of New York Press, pages 212–213
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.