վկայել
Armenian
Etymology
From Old Armenian վկայեմ (vkayem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [vəkɑˈjɛl]
- (Western Armenian, standard) IPA(key): [vəɡɑˈjɛl]
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վկայել (vkayel) | imperfective converb | վկայում (vkayum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վկայվել (vkayvel) | simultaneous converb | վկայելիս (vkayelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վկայել (vkayel) | ||||
| aorist stem | վկայ- (vkay-) | future converb I | վկայելու (vkayelu) | ||||
| resultative participle | վկայած (vkayac) | future converb II | վկայելիք (vkayelikʿ) | ||||
| subject participle | վկայող (vkayoł) | connegative converb | վկայի (vkayi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վկայում եմ (vkayum em) | վկայում ես (vkayum es) | վկայում է (vkayum ē) | վկայում ենք (vkayum enkʿ) | վկայում եք (vkayum ekʿ) | վկայում են (vkayum en) | |
| past imperfective | վկայում էի (vkayum ēi) | վկայում էիր (vkayum ēir) | վկայում էր (vkayum ēr) | վկայում էինք (vkayum ēinkʿ) | վկայում էիք (vkayum ēikʿ) | վկայում էին (vkayum ēin) | |
| future | վկայելու եմ (vkayelu em) | վկայելու ես (vkayelu es) | վկայելու է (vkayelu ē) | վկայելու ենք (vkayelu enkʿ) | վկայելու եք (vkayelu ekʿ) | վկայելու են (vkayelu en) | |
| past future | վկայելու էի (vkayelu ēi) | վկայելու էիր (vkayelu ēir) | վկայելու էր (vkayelu ēr) | վկայելու էինք (vkayelu ēinkʿ) | վկայելու էիք (vkayelu ēikʿ) | վկայելու էին (vkayelu ēin) | |
| present perfect | վկայել եմ (vkayel em) | վկայել ես (vkayel es) | վկայել է (vkayel ē) | վկայել ենք (vkayel enkʿ) | վկայել եք (vkayel ekʿ) | վկայել են (vkayel en) | |
| pluperfect | վկայել էի (vkayel ēi) | վկայել էիր (vkayel ēir) | վկայել էր (vkayel ēr) | վկայել էինք (vkayel ēinkʿ) | վկայել էիք (vkayel ēikʿ) | վկայել էին (vkayel ēin) | |
| aorist (past perfective) | վկայեցի, վկայի* (vkayecʿi, vkayi*) | վկայեցիր, վկայիր* (vkayecʿir, vkayir*) | վկայեց (vkayecʿ) | վկայեցինք, վկայինք* (vkayecʿinkʿ, vkayinkʿ*) | վկայեցիք, վկայիք* (vkayecʿikʿ, vkayikʿ*) | վկայեցին, վկային* (vkayecʿin, vkayin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վկայեմ (vkayem) | վկայես (vkayes) | վկայի (vkayi) | վկայենք (vkayenkʿ) | վկայեք (vkayekʿ) | վկայեն (vkayen) | |
| past | վկայեի (vkayei) | վկայեիր (vkayeir) | վկայեր (vkayer) | վկայեինք (vkayeinkʿ) | վկայեիք (vkayeikʿ) | վկայեին (vkayein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվկայեմ (kvkayem) | կվկայես (kvkayes) | կվկայի (kvkayi) | կվկայենք (kvkayenkʿ) | կվկայեք (kvkayekʿ) | կվկայեն (kvkayen) | |
| past | կվկայեի (kvkayei) | կվկայեիր (kvkayeir) | կվկայեր (kvkayer) | կվկայեինք (kvkayeinkʿ) | կվկայեիք (kvkayeikʿ) | կվկայեին (kvkayein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վկայի՛ր, վկայի՛* (vkayír, vkayí*) | — | — | վկայե՛ք, վկայեցե՛ք** (vkayékʿ, vkayecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվկայել (čʿvkayel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չվկայած (čʿvkayac) | ||||||
| subject participle | չվկայող (čʿvkayoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վկայում (čʿem vkayum) | չես վկայում (čʿes vkayum) | չի վկայում (čʿi vkayum) | չենք վկայում (čʿenkʿ vkayum) | չեք վկայում (čʿekʿ vkayum) | չեն վկայում (čʿen vkayum) | |
| past imperfective | չէի վկայում (čʿēi vkayum) | չէիր վկայում (čʿēir vkayum) | չէր վկայում (čʿēr vkayum) | չէինք վկայում (čʿēinkʿ vkayum) | չէիք վկայում (čʿēikʿ vkayum) | չէին վկայում (čʿēin vkayum) | |
| future | չեմ վկայելու (čʿem vkayelu) | չես վկայելու (čʿes vkayelu) | չի վկայելու (čʿi vkayelu) | չենք վկայելու (čʿenkʿ vkayelu) | չեք վկայելու (čʿekʿ vkayelu) | չեն վկայելու (čʿen vkayelu) | |
| past future | չէի վկայելու (čʿēi vkayelu) | չէիր վկայելու (čʿēir vkayelu) | չէր վկայելու (čʿēr vkayelu) | չէինք վկայելու (čʿēinkʿ vkayelu) | չէիք վկայելու (čʿēikʿ vkayelu) | չէին վկայելու (čʿēin vkayelu) | |
| present perfect | չեմ վկայել (čʿem vkayel) | չես վկայել (čʿes vkayel) | չի վկայել (čʿi vkayel) | չենք վկայել (čʿenkʿ vkayel) | չեք վկայել (čʿekʿ vkayel) | չեն վկայել (čʿen vkayel) | |
| pluperfect | չէի վկայել (čʿēi vkayel) | չէիր վկայել (čʿēir vkayel) | չէր վկայել (čʿēr vkayel) | չէինք վկայել (čʿēinkʿ vkayel) | չէիք վկայել (čʿēikʿ vkayel) | չէին վկայել (čʿēin vkayel) | |
| aorist (past perfective) | չվկայեցի, չվկայի* (čʿvkayecʿi, čʿvkayi*) | չվկայեցիր, չվկայիր* (čʿvkayecʿir, čʿvkayir*) | չվկայեց (čʿvkayecʿ) | չվկայեցինք, չվկայինք* (čʿvkayecʿinkʿ, čʿvkayinkʿ*) | չվկայեցիք, չվկայիք* (čʿvkayecʿikʿ, čʿvkayikʿ*) | չվկայեցին, չվկային* (čʿvkayecʿin, čʿvkayin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չվկայեմ (čʿvkayem) | չվկայես (čʿvkayes) | չվկայի (čʿvkayi) | չվկայենք (čʿvkayenkʿ) | չվկայեք (čʿvkayekʿ) | չվկայեն (čʿvkayen) | |
| past | չվկայեի (čʿvkayei) | չվկայեիր (čʿvkayeir) | չվկայեր (čʿvkayer) | չվկայեինք (čʿvkayeinkʿ) | չվկայեիք (čʿvkayeikʿ) | չվկայեին (čʿvkayein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վկայի (čʿem vkayi) | չես վկայի (čʿes vkayi) | չի վկայի (čʿi vkayi) | չենք վկայի (čʿenkʿ vkayi) | չեք վկայի (čʿekʿ vkayi) | չեն վկայի (čʿen vkayi) | |
| past | չէի վկայի (čʿēi vkayi) | չէիր վկայի (čʿēir vkayi) | չէր վկայի (čʿēr vkayi) | չէինք վկայի (čʿēinkʿ vkayi) | չէիք վկայի (čʿēikʿ vkayi) | չէին վկայի (čʿēin vkayi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վկայիր, մի՛ վկայի* (mí vkayir, mí vkayi*) | — | — | մի՛ վկայեք, մի՛ վկայեցեք** (mí vkayekʿ, mí vkayecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վկայել (vkayel) | |||
| dative | վկայելու (vkayelu) | |||
| ablative | վկայելուց (vkayelucʿ) | |||
| instrumental | վկայելով (vkayelov) | |||
| locative | վկայելում (vkayelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վկայելը/վկայելն (vkayelə/vkayeln) | |||
| dative | վկայելուն (vkayelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վկայելս (vkayels) | |||
| dative | վկայելուս (vkayelus) | |||
| ablative | վկայելուցս (vkayelucʿs) | |||
| instrumental | վկայելովս (vkayelovs) | |||
| locative | վկայելումս (vkayelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վկայելդ (vkayeld) | |||
| dative | վկայելուդ (vkayelud) | |||
| ablative | վկայելուցդ (vkayelucʿd) | |||
| instrumental | վկայելովդ (vkayelovd) | |||
| locative | վկայելումդ (vkayelumd) | |||
Old Armenian
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.