քրիստոնէութիւն
Old Armenian
Etymology
From քրիստոնեայ (kʿristoneay) + -ութիւն (-utʿiwn).
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | քրիստոնէութիւն (kʿristonēutʿiwn) | քրիստոնէութիւնք (kʿristonēutʿiwnkʿ) | |
genitive | քրիստոնէութեան (kʿristonēutʿean) | քրիստոնէութեանց (kʿristonēutʿeancʿ) | |
dative | քրիստոնէութեան (kʿristonēutʿean) | քրիստոնէութեանց (kʿristonēutʿeancʿ) | |
accusative | քրիստոնէութիւն (kʿristonēutʿiwn) | քրիստոնէութիւնս (kʿristonēutʿiwns) | |
ablative | քրիստոնէութենէ (kʿristonēutʿenē) | քրիստոնէութեանց (kʿristonēutʿeancʿ) | |
instrumental | քրիստոնէութեամբ (kʿristonēutʿeamb) | քրիստոնէութեամբք (kʿristonēutʿeambkʿ) | |
locative | քրիստոնէութեան (kʿristonēutʿean) | քրիստոնէութիւնս (kʿristonēutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: քրիստոնեություն (kʿristoneutʿyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քրիստոնէութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.