تفرع

Arabic

Noun

تَفَرَّعَ • (tafarraʕa) V, non-past يَتَفَرَّعُ‎‎ (yatafarraʕu)

(intransitive) to branch out

Conjugation

Conjugation of

تَفَرَّعَ

(form-V sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَفَرُّع tafarruʕ
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَفَرِّع‎ mutafarriʕ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَفَرَّعْتُ‎ tafarraʕtu	تَفَرَّعْتَ‎ tafarraʕta	تَفَرَّعَ tafarraʕa	تَفَرَّعْتُمَا‎ tafarraʕtumā	تَفَرَّعَا‎ tafarraʕā	تَفَرَّعْنَا‎ tafarraʕnā	تَفَرَّعْتُمْ‎ tafarraʕtum	تَفَرَّعُوا‎ tafarraʕū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَفَرَّعْتُ‎ tafarraʕtu	تَفَرَّعْتِ‎ tafarraʕti	تَفَرَّعَتْ‎ tafarraʕat	تَفَرَّعْتُمَا‎ tafarraʕtumā	تَفَرَّعَتَا‎ tafarraʕatā	تَفَرَّعْنَا‎ tafarraʕnā	تَفَرَّعْتُنَّ‎ tafarraʕtunna	تَفَرَّعْنَ‎ tafarraʕna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَفَرَّعُ‎ ʔatafarraʕu	تَتَفَرَّعُ‎ tatafarraʕu	يَتَفَرَّعُ‎ yatafarraʕu	تَتَفَرَّعَانِ‎ tatafarraʕāni	يَتَفَرَّعَانِ‎ yatafarraʕāni	نَتَفَرَّعُ‎ natafarraʕu	تَتَفَرَّعُونَ‎ tatafarraʕūna	يَتَفَرَّعُونَ‎ yatafarraʕūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَتَفَرَّعُ‎ ʔatafarraʕu	تَتَفَرَّعِينَ‎ tatafarraʕīna	تَتَفَرَّعُ‎ tatafarraʕu	تَتَفَرَّعَانِ‎ tatafarraʕāni	تَتَفَرَّعَانِ‎ tatafarraʕāni	نَتَفَرَّعُ‎ natafarraʕu	تَتَفَرَّعْنَ‎ tatafarraʕna	يَتَفَرَّعْنَ‎ yatafarraʕna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَفَرَّعَ‎ ʔatafarraʕa	تَتَفَرَّعَ‎ tatafarraʕa	يَتَفَرَّعَ‎ yatafarraʕa	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	يَتَفَرَّعَا‎ yatafarraʕā	نَتَفَرَّعَ‎ natafarraʕa	تَتَفَرَّعُوا‎ tatafarraʕū	يَتَفَرَّعُوا‎ yatafarraʕū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَفَرَّعَ‎ ʔatafarraʕa	تَتَفَرَّعِي‎ tatafarraʕī	تَتَفَرَّعَ‎ tatafarraʕa	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	نَتَفَرَّعَ‎ natafarraʕa	تَتَفَرَّعْنَ‎ tatafarraʕna	يَتَفَرَّعْنَ‎ yatafarraʕna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَفَرَّعْ‎ ʔatafarraʕ	تَتَفَرَّعْ‎ tatafarraʕ	يَتَفَرَّعْ‎ yatafarraʕ	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	يَتَفَرَّعَا‎ yatafarraʕā	نَتَفَرَّعْ‎ natafarraʕ	تَتَفَرَّعُوا‎ tatafarraʕū	يَتَفَرَّعُوا‎ yatafarraʕū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَفَرَّعْ‎ ʔatafarraʕ	تَتَفَرَّعِي‎ tatafarraʕī	تَتَفَرَّعْ‎ tatafarraʕ	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	تَتَفَرَّعَا‎ tatafarraʕā	نَتَفَرَّعْ‎ natafarraʕ	تَتَفَرَّعْنَ‎ tatafarraʕna	يَتَفَرَّعْنَ‎ yatafarraʕna
imperative الْأَمْر	m		تَفَرَّعْ tafarraʕ		تَفَرَّعَا‎ tafarraʕā			تَفَرَّعُوا‎ tafarraʕū
imperative الْأَمْر	f		تَفَرَّعِي‎ tafarraʕī		تَفَرَّعَا‎ tafarraʕā			تَفَرَّعْنَ‎ tafarraʕna

Noun

تَفَرُّع • (tafarruʕ) m

verbal noun of تَفَرَّعَ (tafarraʕa) (form V)

Declension

Declension of noun تَفَرُّع (tafarruʕ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَفَرُّع tafarruʕ	التَّفَرُّع‎ at-tafarruʕ	تَفَرُّع tafarruʕ
Nominative	تَفَرُّعٌ tafarruʕun	التَّفَرُّعُ‎ at-tafarruʕu	تَفَرُّعُ tafarruʕu
Accusative	تَفَرُّعًا‎ tafarruʕan	التَّفَرُّعَ‎ at-tafarruʕa	تَفَرُّعَ tafarruʕa
Genitive	تَفَرُّعٍ tafarruʕin	التَّفَرُّعِ‎ at-tafarruʕi	تَفَرُّعِ tafarruʕi

References

Wehr, Hans (1979), “تفرع”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.