جاهد

Arabic

Etymology 1

From the root ج ه د‎ (j-h-d).

Verb

جَاهَدَ • (jāhada) III, non-past يُجَاهِدُ‎‎ (yujāhidu)

to endeavor, to strive
- 609–632 CE, Qur'an, 31:15:
  ‏وَإِنْ جَاهَدَاكَ عَلَى أَنْ تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا‎
  waʔin jāhadāka ʕalā ʔan tušrika bī mā laysa laka bihi ʕilmun falā tuṭiʕhumā
  (please add an English translation of this quote)
to fight

Conjugation

Conjugation of

جَاهَدَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					مُجَاهَدَة‎ or جِهَاد‎ mujāhada or jihād
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُجَاهِد‎ mujāhid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُجَاهَد‎ mujāhad
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جَاهَدْتُ‎ jāhadtu	جَاهَدْتَ‎ jāhadta	جَاهَدَ jāhada	جَاهَدْتُمَا‎ jāhadtumā	جَاهَدَا‎ jāhadā	جَاهَدْنَا‎ jāhadnā	جَاهَدْتُمْ‎ jāhadtum	جَاهَدُوا‎ jāhadū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	جَاهَدْتُ‎ jāhadtu	جَاهَدْتِ‎ jāhadti	جَاهَدَتْ‎ jāhadat	جَاهَدْتُمَا‎ jāhadtumā	جَاهَدَتَا‎ jāhadatā	جَاهَدْنَا‎ jāhadnā	جَاهَدْتُنَّ‎ jāhadtunna	جَاهَدْنَ‎ jāhadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهِدُ‎ ʔujāhidu	تُجَاهِدُ‎ tujāhidu	يُجَاهِدُ‎ yujāhidu	تُجَاهِدَانِ‎ tujāhidāni	يُجَاهِدَانِ‎ yujāhidāni	نُجَاهِدُ‎ nujāhidu	تُجَاهِدُونَ‎ tujāhidūna	يُجَاهِدُونَ‎ yujāhidūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُجَاهِدُ‎ ʔujāhidu	تُجَاهِدِينَ‎ tujāhidīna	تُجَاهِدُ‎ tujāhidu	تُجَاهِدَانِ‎ tujāhidāni	تُجَاهِدَانِ‎ tujāhidāni	نُجَاهِدُ‎ nujāhidu	تُجَاهِدْنَ‎ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ‎ yujāhidna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهِدَ‎ ʔujāhida	تُجَاهِدَ‎ tujāhida	يُجَاهِدَ‎ yujāhida	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	يُجَاهِدَا‎ yujāhidā	نُجَاهِدَ‎ nujāhida	تُجَاهِدُوا‎ tujāhidū	يُجَاهِدُوا‎ yujāhidū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُجَاهِدَ‎ ʔujāhida	تُجَاهِدِي‎ tujāhidī	تُجَاهِدَ‎ tujāhida	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	نُجَاهِدَ‎ nujāhida	تُجَاهِدْنَ‎ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ‎ yujāhidna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهِدْ‎ ʔujāhid	تُجَاهِدْ‎ tujāhid	يُجَاهِدْ‎ yujāhid	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	يُجَاهِدَا‎ yujāhidā	نُجَاهِدْ‎ nujāhid	تُجَاهِدُوا‎ tujāhidū	يُجَاهِدُوا‎ yujāhidū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُجَاهِدْ‎ ʔujāhid	تُجَاهِدِي‎ tujāhidī	تُجَاهِدْ‎ tujāhid	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	تُجَاهِدَا‎ tujāhidā	نُجَاهِدْ‎ nujāhid	تُجَاهِدْنَ‎ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ‎ yujāhidna
imperative الْأَمْر	m		جَاهِدْ jāhid		جَاهِدَا‎ jāhidā			جَاهِدُوا‎ jāhidū
imperative الْأَمْر	f		جَاهِدِي‎ jāhidī		جَاهِدَا‎ jāhidā			جَاهِدْنَ‎ jāhidna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جُوهِدْتُ‎ jūhidtu	جُوهِدْتَ‎ jūhidta	جُوهِدَ‎ jūhida	جُوهِدْتُمَا‎ jūhidtumā	جُوهِدَا‎ jūhidā	جُوهِدْنَا‎ jūhidnā	جُوهِدْتُمْ‎ jūhidtum	جُوهِدُوا‎ jūhidū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	جُوهِدْتُ‎ jūhidtu	جُوهِدْتِ‎ jūhidti	جُوهِدَتْ‎ jūhidat	جُوهِدْتُمَا‎ jūhidtumā	جُوهِدَتَا‎ jūhidatā	جُوهِدْنَا‎ jūhidnā	جُوهِدْتُنَّ‎ jūhidtunna	جُوهِدْنَ‎ jūhidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهَدُ‎ ʔujāhadu	تُجَاهَدُ‎ tujāhadu	يُجَاهَدُ‎ yujāhadu	تُجَاهَدَانِ‎ tujāhadāni	يُجَاهَدَانِ‎ yujāhadāni	نُجَاهَدُ‎ nujāhadu	تُجَاهَدُونَ‎ tujāhadūna	يُجَاهَدُونَ‎ yujāhadūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُجَاهَدُ‎ ʔujāhadu	تُجَاهَدِينَ‎ tujāhadīna	تُجَاهَدُ‎ tujāhadu	تُجَاهَدَانِ‎ tujāhadāni	تُجَاهَدَانِ‎ tujāhadāni	نُجَاهَدُ‎ nujāhadu	تُجَاهَدْنَ‎ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ‎ yujāhadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهَدَ‎ ʔujāhada	تُجَاهَدَ‎ tujāhada	يُجَاهَدَ‎ yujāhada	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	يُجَاهَدَا‎ yujāhadā	نُجَاهَدَ‎ nujāhada	تُجَاهَدُوا‎ tujāhadū	يُجَاهَدُوا‎ yujāhadū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُجَاهَدَ‎ ʔujāhada	تُجَاهَدِي‎ tujāhadī	تُجَاهَدَ‎ tujāhada	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	نُجَاهَدَ‎ nujāhada	تُجَاهَدْنَ‎ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ‎ yujāhadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهَدْ‎ ʔujāhad	تُجَاهَدْ‎ tujāhad	يُجَاهَدْ‎ yujāhad	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	يُجَاهَدَا‎ yujāhadā	نُجَاهَدْ‎ nujāhad	تُجَاهَدُوا‎ tujāhadū	يُجَاهَدُوا‎ yujāhadū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُجَاهَدْ‎ ʔujāhad	تُجَاهَدِي‎ tujāhadī	تُجَاهَدْ‎ tujāhad	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	تُجَاهَدَا‎ tujāhadā	نُجَاهَدْ‎ nujāhad	تُجَاهَدْنَ‎ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ‎ yujāhadna

Etymology 2

Derived from the active participle of جَهَدَ‎ (jahada, “to strive, to toil”), from the root ج ه د‎ (j-h-d).

Adjective

جَاهِد • (jāhid) (masculine plural أَجْهَاد‎ (ʔajhād))

striving, labouring, toiling; being laborious, tedious, exerting
‏جَهْدٌ جَاهِدٌ‎
jahdun jāhidun
a laborious labour, a severe difficulty or distress, etc.

Declension

Declension of adjective جَاهِد (jāhid)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	جَاهِد jāhid	الْجَاهِد‎ al-jāhid	جَاهِدَة‎ jāhida	الْجَاهِدَة‎ al-jāhida
Nominative	جَاهِدٌ jāhidun	الْجَاهِدُ‎ al-jāhidu	جَاهِدَةٌ‎ jāhidatun	الْجَاهِدَةُ‎ al-jāhidatu
Accusative	جَاهِدًا‎ jāhidan	الْجَاهِدَ‎ al-jāhida	جَاهِدَةً‎ jāhidatan	الْجَاهِدَةَ‎ al-jāhidata
Genitive	جَاهِدٍ jāhidin	الْجَاهِدِ‎ al-jāhidi	جَاهِدَةٍ‎ jāhidatin	الْجَاهِدَةِ‎ al-jāhidati
Dual	Masculine		Feminine
Dual	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	جَاهِدَيْن‎ jāhidayn	الْجَاهِدَيْن‎ al-jāhidayn	جَاهِدَتَيْن‎ jāhidatayn	الْجَاهِدَتَيْن‎ al-jāhidatayn
Nominative	جَاهِدَانِ‎ jāhidāni	الْجَاهِدَانِ‎ al-jāhidāni	جَاهِدَتَانِ‎ jāhidatāni	الْجَاهِدَتَانِ‎ al-jāhidatāni
Accusative	جَاهِدَيْنِ‎ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ‎ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ‎ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ‎ al-jāhidatayni
Genitive	جَاهِدَيْنِ‎ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ‎ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ‎ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ‎ al-jāhidatayni
Plural	Masculine		Feminine
	basic broken plural triptote		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	أَجْهَاد‎ ʔajhād	الْأَجْهَاد‎ al-ʔajhād	جَاهِدَات‎ jāhidāt	الْجَاهِدَات‎ al-jāhidāt
Nominative	أَجْهَادٌ‎ ʔajhādun	الْأَجْهَادُ‎ al-ʔajhādu	جَاهِدَاتٌ‎ jāhidātun	الْجَاهِدَاتُ‎ al-jāhidātu
Accusative	أَجْهَادًا‎ ʔajhādan	الْأَجْهَادَ‎ al-ʔajhāda	جَاهِدَاتٍ‎ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ‎ al-jāhidāti
Genitive	أَجْهَادٍ‎ ʔajhādin	الْأَجْهَادِ‎ al-ʔajhādi	جَاهِدَاتٍ‎ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ‎ al-jāhidāti

References

Lane, vol. I (1863), p. 474.

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic جَاهِد‎ (jāhid).

Proper noun

جاهد • (Cahid)

a male given name from Arabic

Descendants

Turkish: Cahit

South Levantine Arabic

Root
ج ه د‎

Etymology

From Arabic جَاهَدَ‎ (jāhada).

Pronunciation

IPA^(key): /ʒaː.had/, [ˈʒæː.had], [ˈd͡ʒæː.had]
Audio (al-Lidd) (file)

Verb

جاهد • (jāhad) (form III, present بجاهد‎ (bijāhed))

to strive, to struggle, to make an effort

Conjugation

Conjugation of جاهد (jāhad)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	جاهدت (jāhadt)	جاهدت (jāhadt)	جاهد (jāhad)	جاهدنا (jāhadna)	جاهدتو (jāhadtu)	جاهدو (jāhadu)
past	f	جاهدت (jāhadt)	جاهدتي (jāhadti)	جاهدت (jāhadat)	جاهدنا (jāhadna)	جاهدتو (jāhadtu)	جاهدو (jāhadu)
present	m	بجاهد (bajāhed)	بتجاهد (bitjāhed)	بجاهد (bijāhed)	منجاهد (minjāhed)	بتجاهدو (bitjāhdu)	بجاهدو (bijāhdu)
present	f	بجاهد (bajāhed)	بتجاهدي (bitjāhdi)	بتجاهد (bitjāhed)	منجاهد (minjāhed)	بتجاهدو (bitjāhdu)	بجاهدو (bijāhdu)
subjunctive	m	اجاهد (ajāhed)	تجاهد (tjāhed)	يجاهد (yjāhed)	نجاهد (njāhed)	تجاهدو (tjāhdu)	يجاهدو (yjāhdu)
subjunctive	f	اجاهد (ajāhed)	تجاهدي (tjāhdi)	تجاهد (tjāhed)	نجاهد (njāhed)	تجاهدو (tjāhdu)	يجاهدو (yjāhdu)
imperative	m		جاهد (jāhed)			جاهدو (jāhdu)
imperative	f		جاهدي (jāhdi)			جاهدو (jāhdu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.