अरमति
Sanskrit
Etymology 1
From Proto-Indo-Iranian *Harámatiš, from Proto-Indo-European *h₂eró-mn̥-tis.[1] Cognate with Avestan 𐬁𐬭𐬨𐬀𐬌𐬙𐬌 (ārmaiti).
Declension
Feminine i-stem declension of अरमति (arámati) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अरमतिः arámatiḥ |
अरमती arámatī |
अरमतयः arámatayaḥ |
Vocative | अरमते áramate |
अरमती áramatī |
अरमतयः áramatayaḥ |
Accusative | अरमतिम् arámatim |
अरमती arámatī |
अरमतीः arámatīḥ |
Instrumental | अरमत्या arámatyā |
अरमतिभ्याम् arámatibhyām |
अरमतिभिः arámatibhiḥ |
Dative | अरमतये / अरमत्ये¹ / अरमत्यै² arámataye / arámatye¹ / arámatyai² |
अरमतिभ्याम् arámatibhyām |
अरमतिभ्यः arámatibhyaḥ |
Ablative | अरमतेः / अरमत्याः² arámateḥ / arámatyāḥ² |
अरमतिभ्याम् arámatibhyām |
अरमतिभ्यः arámatibhyaḥ |
Genitive | अरमतेः / अरमत्याः² arámateḥ / arámatyāḥ² |
अरमत्योः arámatyoḥ |
अरमतीनाम् arámatīnām |
Locative | अरमतौ / अरमत्याम्² arámatau / arámatyām² |
अरमत्योः arámatyoḥ |
अरमतिषु arámatiṣu |
Notes |
|
Declension
Feminine i-stem declension of अरमति (arámati) | |||
---|---|---|---|
Singular | |||
Nominative | अरमतिः arámatiḥ | ||
Vocative | अरमते áramate | ||
Accusative | अरमतिम् arámatim | ||
Instrumental | अरमत्या arámatyā | ||
Dative | अरमतये / अरमत्ये¹ / अरमत्यै² arámataye / arámatye¹ / arámatyai² | ||
Ablative | अरमतेः / अरमत्याः² arámateḥ / arámatyāḥ² | ||
Genitive | अरमतेः / अरमत्याः² arámateḥ / arámatyāḥ² | ||
Locative | अरमतौ / अरमत्याम्² arámatau / arámatyām² | ||
Notes |
|
Etymology 2
From अ- (a-) + रमति (rámati).
References
- Monier Williams (1899), “अरमति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 87.
- Lubotsky, Alexander (2011), “arámati-”, in The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.