अरमति

Sanskrit

Pronunciation

Etymology 1

From Proto-Indo-Iranian *Harámatiš, from Proto-Indo-European *h₂eró-mn̥-tis.[1] Cognate with Avestan 𐬁𐬭𐬨𐬀𐬌𐬙𐬌 (ārmaiti).

Noun

अरमति (arámati) f

  1. obedience, devotion, commitment
Declension
Feminine i-stem declension of अरमति (arámati)
Singular Dual Plural
Nominative अरमतिः
arámatiḥ
अरमती
arámatī
अरमतयः
arámatayaḥ
Vocative अरमते
áramate
अरमती
áramatī
अरमतयः
áramatayaḥ
Accusative अरमतिम्
arámatim
अरमती
arámatī
अरमतीः
arámatīḥ
Instrumental अरमत्या
arámatyā
अरमतिभ्याम्
arámatibhyām
अरमतिभिः
arámatibhiḥ
Dative अरमतये / अरमत्ये¹ / अरमत्यै²
arámataye / arámatye¹ / arámatyai²
अरमतिभ्याम्
arámatibhyām
अरमतिभ्यः
arámatibhyaḥ
Ablative अरमतेः / अरमत्याः²
arámateḥ / arámatyāḥ²
अरमतिभ्याम्
arámatibhyām
अरमतिभ्यः
arámatibhyaḥ
Genitive अरमतेः / अरमत्याः²
arámateḥ / arámatyāḥ²
अरमत्योः
arámatyoḥ
अरमतीनाम्
arámatīnām
Locative अरमतौ / अरमत्याम्²
arámatau / arámatyām²
अरमत्योः
arámatyoḥ
अरमतिषु
arámatiṣu
Notes
  • ¹Less common
  • ²Later Sanskrit

Proper noun

अरमति (arámati) f

  1. Aramati (goddess of devotion)
Declension
Feminine i-stem declension of अरमति (arámati)
Singular
Nominative अरमतिः
arámatiḥ
Vocative अरमते
áramate
Accusative अरमतिम्
arámatim
Instrumental अरमत्या
arámatyā
Dative अरमतये / अरमत्ये¹ / अरमत्यै²
arámataye / arámatye¹ / arámatyai²
Ablative अरमतेः / अरमत्याः²
arámateḥ / arámatyāḥ²
Genitive अरमतेः / अरमत्याः²
arámateḥ / arámatyāḥ²
Locative अरमतौ / अरमत्याम्²
arámatau / arámatyām²
Notes
  • ¹Less common
  • ²Later Sanskrit

Etymology 2

From अ- (a-) + रमति (rámati).

Adjective

अरमति (arámati)

  1. tireless, without relaxation

References

  1. Lubotsky, Alexander (2011), “arámati-”, in The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.