मनु

See also: मन, मन्, and मैंने

Awadhi

Borrowed from Sanskrit मनस् (mánas), from Proto-Indo-European *ménos (“mind”), from *men- (“to think”).

मनु (manu)

(Old Awadhi) mind
- तुलसीदास (Tulsīdās), हनुमान चालीसा (Hanumān cālīsā) :
  श्रीगुरु चरन सरोज रज निज मनु मुकुरु सुधारि
  śrīguru caran saroj raj nij manu mukuru sudhāri
  Cleansing the mirror in the form of my mind with the pollen of the lotus-feet of the Guru

Borrowed from Sanskrit मनु (mánu).

मनु • (manu) m

Declension of मनु (sg-only masc u-stem)

From Proto-Indo-Aryan *mánuṣ, from Proto-Indo-Iranian *mánuš, from Proto-Indo-European *men- (“to think”) and *mon- (“man”). Related to मनुष्य (manuṣyá), मनस् (mánas).

मनु • (mánu)

Masculine u-stem declension of मनु (mánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनुः mánuḥ	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Vocative	मनो máno	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Accusative	मनुम् mánum	मनू mánū	मनून् mánūn
Instrumental	मनुना / मन्वा¹ mánunā / mánvā¹	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभिः mánubhiḥ
Dative	मनवे / मन्वे² mánave / mánve²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Ablative	मनोः / मन्वः² mánoḥ / mánvaḥ²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Genitive	मनोः / मन्वः² mánoḥ / mánvaḥ²	मन्वोः mánvoḥ	मनूनाम् mánūnām
Locative	मनौ mánau	मन्वोः mánvoḥ	मनुषु mánuṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Feminine u-stem declension of मनु (mánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनुः mánuḥ	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Vocative	मनो máno	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Accusative	मनुम् mánum	मनू mánū	मनूः mánūḥ
Instrumental	मन्वा mánvā	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभिः mánubhiḥ
Dative	मनवे / मन्वे¹ / मन्वै² mánave / mánve¹ / mánvai²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Ablative	मनोः / मन्वाः² mánoḥ / mánvāḥ²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Genitive	मनोः / मन्वाः² mánoḥ / mánvāḥ²	मन्वोः mánvoḥ	मनूनाम् mánūnām
Locative	मनौ / मन्वाम्² mánau / mánvām²	मन्वोः mánvoḥ	मनुषु mánuṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

Neuter u-stem declension of मनु (mánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनु mánu	मनुनी mánunī	मनू / मनु / मनूनि¹ mánū / mánu / mánūni¹
Vocative	मनु / मनो mánu / máno	मनुनी mánunī	मनू / मनु / मनूनि¹ mánū / mánu / mánūni¹
Accusative	मनु mánu	मनुनी mánunī	मनू / मनु / मनूनि¹ mánū / mánu / mánūni¹
Instrumental	मनुना / मन्वा² mánunā / mánvā²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभिः mánubhiḥ
Dative	मनवे / मन्वे³ mánave / mánve³	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Ablative	मनोः / मनुनः¹ / मन्वः³ mánoḥ / mánunaḥ¹ / mánvaḥ³	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Genitive	मनोः / मनुनः¹ / मन्वः³ mánoḥ / mánunaḥ¹ / mánvaḥ³	मनुनोः mánunoḥ	मनूनाम् mánūnām
Locative	मनुनि mánuni	मनुनोः mánunoḥ	मनुषु mánuṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Vedic ³Less common

मनु • (mánu) m

Masculine u-stem declension of मनु (mánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनुः mánuḥ	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Vocative	मनो máno	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Accusative	मनुम् mánum	मनू mánū	मनून् mánūn
Instrumental	मनुना / मन्वा¹ mánunā / mánvā¹	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभिः mánubhiḥ
Dative	मनवे / मन्वे² mánave / mánve²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Ablative	मनोः / मन्वः² mánoḥ / mánvaḥ²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Genitive	मनोः / मन्वः² mánoḥ / mánvaḥ²	मन्वोः mánvoḥ	मनूनाम् mánūnām
Locative	मनौ mánau	मन्वोः mánvoḥ	मनुषु mánuṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

मनु • (mánu) f

Feminine u-stem declension of मनु (mánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनुः mánuḥ	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Vocative	मनो máno	मनू mánū	मनवः mánavaḥ
Accusative	मनुम् mánum	मनू mánū	मनूः mánūḥ
Instrumental	मन्वा mánvā	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभिः mánubhiḥ
Dative	मनवे / मन्वे¹ / मन्वै² mánave / mánve¹ / mánvai²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Ablative	मनोः / मन्वाः² mánoḥ / mánvāḥ²	मनुभ्याम् mánubhyām	मनुभ्यः mánubhyaḥ
Genitive	मनोः / मन्वाः² mánoḥ / mánvāḥ²	मन्वोः mánvoḥ	मनूनाम् mánūnām
Locative	मनौ / मन्वाम्² mánau / mánvām²	मन्वोः mánvoḥ	मनुषु mánuṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.