அமர்

Tamil

Etymology 1

Compare அமை (amai).

Verb

அமர் • (amar)

(intransitive) to settle, settle down
(intransitive) to sit, be seated
(intransitive) to be still
(intransitive) to be calm
(intransitive) to be quiet
(intransitive, of a lamp) to be extinguished
(intransitive) to be pleasing
(intransitive) to agree
(transitive) to wish, desire
(transitive) to do

Conjugation

Conjugation of அமர் (amar)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	அமர்கிறேன் (amarkiṟēṉ)	அமர்கிறாய் (amarkiṟāy)	அமர்கிறான் (amarkiṟāṉ)	அமர்கிறாள் (amarkiṟāḷ)	அமர்கிறார் (amarkiṟār)	அமர்கிறது (amarkiṟatu)
past	அமர்ந்தேன் (amarntēṉ)	அமர்ந்தாய் (amarntāy)	அமர்ந்தான் (amarntāṉ)	அமர்ந்தாள் (amarntāḷ)	அமர்ந்தார் (amarntār)	அமர்ந்தது (amarntatu)
future	அமர்வேன் (amarvēṉ)	அமர்வாய் (amarvāy)	அமர்வான் (amarvāṉ)	அமர்வாள் (amarvāḷ)	அமர்வார் (amarvār)	அமரும் (amarum)
future negative	அமரமாட்டேன் (amaramāṭṭēṉ)	அமரமாட்டாய் (amaramāṭṭāy)	அமரமாட்டான் (amaramāṭṭāṉ)	அமரமாட்டாள் (amaramāṭṭāḷ)	அமரமாட்டார் (amaramāṭṭār)	அமராது (amarātu)
negative	அமரவில்லை (amaravillai)
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	அமர்கிறோம் (amarkiṟōm)	அமர்கிறீர்கள் (amarkiṟīrkaḷ)	அமர்கிறார்கள் (amarkiṟārkaḷ)		அமர்கின்றன (amarkiṉṟaṉa)
past	அமர்ந்தோம் (amarntōm)	அமர்ந்தீர்கள் (amarntīrkaḷ)	அமர்ந்தார்கள் (amarntārkaḷ)		அமர்ந்தன (amarntaṉa)
future	அமர்வோம் (amarvōm)	அமர்வீர்கள் (amarvīrkaḷ)	அமர்வார்கள் (amarvārkaḷ)		அமர்வன (amarvaṉa)
future negative	அமரமாட்டோம் (amaramāṭṭōm)	அமரமாட்டீர்கள் (amaramāṭṭīrkaḷ)	அமரமாட்டார்கள் (amaramāṭṭārkaḷ)		அமரா (amarā)
negative	அமரவில்லை (amaravillai)
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	அமர் (amar)			அமருங்கள் (amaruṅkaḷ)
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	அமராதே (amarātē)			அமராதீர்கள் (amarātīrkaḷ)
perfect	present		past		future
perfect	past of அமர்ந்துவிடு (amarntuviṭu)		past of அமர்ந்துவிட்டிரு (amarntuviṭṭiru)		future of அமர்ந்துவிடு (amarntuviṭu)
progressive	அமர்ந்துகொண்டிரு (amarntukoṇṭiru)
effective	அமரப்படு (amarappaṭu)
non-finite forms	plain			negative
infinitive	அமர (amara)			அமராமல் இருக்க (amarāmal irukka)
potential	அமரலாம் (amaralām)			அமராமல் இருக்கலாம் (amarāmal irukkalām)
cohortative	அமரட்டும் (amaraṭṭum)			அமராமல் இருக்கட்டும் (amarāmal irukkaṭṭum)
casual conditional	அமர்வதால் (amarvatāl)			அமராத்தால் (amarāttāl)
conditional	அமர்ந்தால் (amarntāl)			அமராவிட்டால் (amarāviṭṭāl)
adverbial participle	அமர்ந்து (amarntu)			அமராமல் (amarāmal)
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	அமர்கிற (amarkiṟa)	அமர்ந்த (amarnta)	அமரும் (amarum)	அமராத (amarāta)
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	அமர்கிறவன் (amarkiṟavaṉ)	அமர்கிறவள் (amarkiṟavaḷ)	அமர்கிறவர் (amarkiṟavar)	அமர்கிறது (amarkiṟatu)	அமர்கிறவர்கள் (amarkiṟavarkaḷ)	அமர்கிறவை (amarkiṟavai)
past	அமர்ந்தவன் (amarntavaṉ)	அமர்ந்தவள் (amarntavaḷ)	அமர்ந்தவர் (amarntavar)	அமர்ந்தது (amarntatu)	அமர்ந்தவர்கள் (amarntavarkaḷ)	அமர்ந்தவை (amarntavai)
future	அமர்பவன் (amarpavaṉ)	அமர்பவள் (amarpavaḷ)	அமர்பவர் (amarpavar)	அமர்வது (amarvatu)	அமர்பவர்கள் (amarpavarkaḷ)	அமர்பவை (amarpavai)
negative	அமராதவன் (amarātavaṉ)	அமராதவள் (amarātavaḷ)	அமராதவர் (amarātavar)	அமராதது (amarātatu)	அமராதவர்கள் (amarātavarkaḷ)	அமராதவை (amarātavai)
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	அமர்வது (amarvatu)		அமர்தல் (amartal)		அமரல் (amaral)

Noun

அமர் • (amar) (plural அமர்கள்)

wish, desire, want
(of a fort or fortress) a wall

Declension

Declension of அமர்
	Singular	Plural
Nominative	அமர் amar	அமர்கள் amarkaḷ
Vocative	அமரே amarē	அமர்களே amarkaḷē
Accusative	அமரை amarai	அமர்களை amarkaḷai
Dative 1	அமருக்கு amarukku	அமர்களுக்கு amarkaḷukku
Dative 2	அமருக்காக amarukkāka	அமர்களுக்காக amarkaḷukkāka
Genitive 1	அமருடைய amaruṭaiya	அமர்களுடைய amarkaḷuṭaiya
Genitive 2	அமரின் amariṉ	அமர்களின் amarkaḷiṉ
Locative	அமரில் amaril	அமர்களில் amarkaḷil
Sociative 1	அமரோடு amarōṭu	அமர்களோடு amarkaḷōṭu
Sociative 2	அமருடன் amaruṭaṉ	அமர்களுடன் amarkaḷuṭaṉ
Instrumental	அமரால் amarāl	அமர்களால் amarkaḷāl
Ablative	அமரிலிருந்து amariliruntu	அமர்களிலிருந்து amarkaḷiliruntu

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

அமர் • (amar)

to be in strife

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Noun

அமர் • (amar) (plural அமர்கள்)

Declension

Declension of அமர்
	Singular	Plural
Nominative	அமர் amar	அமர்கள் amarkaḷ
Vocative	அமரே amarē	அமர்களே amarkaḷē
Accusative	அமரை amarai	அமர்களை amarkaḷai
Dative 1	அமருக்கு amarukku	அமர்களுக்கு amarkaḷukku
Dative 2	அமருக்காக amarukkāka	அமர்களுக்காக amarkaḷukkāka
Genitive 1	அமருடைய amaruṭaiya	அமர்களுடைய amarkaḷuṭaiya
Genitive 2	அமரின் amariṉ	அமர்களின் amarkaḷiṉ
Locative	அமரில் amaril	அமர்களில் amarkaḷil
Sociative 1	அமரோடு amarōṭu	அமர்களோடு amarkaḷōṭu
Sociative 2	அமருடன் amaruṭaṉ	அமர்களுடன் amarkaḷuṭaṉ
Instrumental	அமரால் amarāl	அமர்களால் amarkaḷāl
Ablative	அமரிலிருந்து amariliruntu	அமர்களிலிருந்து amarkaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “அமர்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
University of Madras (1924–1936), “அமர்-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
University of Madras (1924–1936), “அமர்-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
Johann Philipp Fabricius (1972), “அமர்”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.