เวน

Thai

Pronunciation
Orthographic/Phonemicเวน
e w n
RomanizationPaiboonween
Royal Institutewen
(standard) IPA(key)/weːn˧/(R)
Homophonesเวร

Verb

เวน • (ween) (abstract noun การเวน)

  1. (archaic) to give; to present; to offer.[1][2]
  2. (archaic) to hand over; to surrender; to transfer; to cede.
Derived terms
Derived terms
  • เวนคืน
References
  1. ราชบัณฑิตยสถาน (2013) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หลักที่ ๑ (in Thai), 3rd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 58: “เวน ก. ถวาย, มอบให้, ในความว่า "ได้เงือน ได้ทอง กูเอามาเวนแก่พ่อกู" (๑/๑๖).”
  2. ราชบัณฑิตยสถาน (2011) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ไตรภูมิกถา (in Thai), 2nd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 564: “เวน ก. มอบให้, ยกให้, ในความว่า "แต่วันนี้ไปเมือหน้า ถิ่นฐานบ้านเมือง ปราสานเรือนหลวง ช้าง ม้า ข้าไท ไพร่พลทั้งผอง เงินทองของแก้ว แลนางนักสนมทั้งหมื่นหกพัน เรามอบเวนให้แก่เจ้า" (๑๓๖/๓).”

Noun

เวน • (ween)

  1. Archaic form of เวร (ween).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.