ἀνδραποδίζω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνδράποδον (andrápodon, “a slave”) +‎ -ίζω (-ízō, “a suffix forming a verb from a noun”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.dra.po.díz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.dra.poˈdi.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /an.dra.poˈði.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.dra.poˈði.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.dra.poˈði.zo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ, α and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἀνδραποδίζω • (andrapodízō)

to enslave

Conjugation

Present: ἀνδρᾰποδῐ́ζω, ἀνδρᾰποδῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνδρᾰποδῐ́ζω	ἀνδρᾰποδῐ́ζεις	ἀνδρᾰποδῐ́ζει	ἀνδρᾰποδῐ́ζετον	ἀνδρᾰποδῐ́ζετον	ἀνδρᾰποδῐ́ζομεν	ἀνδρᾰποδῐ́ζετε	ἀνδρᾰποδῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνδρᾰποδῐ́ζω	ἀνδρᾰποδῐ́ζῃς	ἀνδρᾰποδῐ́ζῃ	ἀνδρᾰποδῐ́ζητον	ἀνδρᾰποδῐ́ζητον	ἀνδρᾰποδῐ́ζωμεν	ἀνδρᾰποδῐ́ζητε	ἀνδρᾰποδῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιμῐ	ἀνδρᾰποδῐ́ζοις	ἀνδρᾰποδῐ́ζοι	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιτον	ἀνδρᾰποδῐζοίτην	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιμεν	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιτε	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιεν
	imperative		ἀνδρᾰπόδῐζε	ἀνδρᾰποδῐζέτω	ἀνδρᾰποδῐ́ζετον	ἀνδρᾰποδῐζέτων		ἀνδρᾰποδῐ́ζετε	ἀνδρᾰποδῐζόντων
middle	indicative	ἀνδρᾰποδῐ́ζομαι	ἀνδρᾰποδῐ́ζῃ, ἀνδρᾰποδῐ́ζει	ἀνδρᾰποδῐ́ζεται	ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθον	ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθον	ἀνδρᾰποδῐζόμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθε	ἀνδρᾰποδῐ́ζονται
	subjunctive	ἀνδρᾰποδῐ́ζωμαι	ἀνδρᾰποδῐ́ζῃ	ἀνδρᾰποδῐ́ζηται	ἀνδρᾰποδῐ́ζησθον	ἀνδρᾰποδῐ́ζησθον	ἀνδρᾰποδῐζώμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐ́ζησθε	ἀνδρᾰποδῐ́ζωνται
	optative	ἀνδρᾰποδῐζοίμην	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιο	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιτο	ἀνδρᾰποδῐ́ζοισθον	ἀνδρᾰποδῐζοίσθην	ἀνδρᾰποδῐζοίμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐ́ζοισθε	ἀνδρᾰποδῐ́ζοιντο
	imperative		ἀνδρᾰποδῐ́ζου	ἀνδρᾰποδῐζέσθω	ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθον	ἀνδρᾰποδῐζέσθων		ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθε	ἀνδρᾰποδῐζέσθων
		active
infinitive		ἀνδρᾰποδῐ́ζειν				ἀνδρᾰποδῐ́ζεσθαι
participle	m	ἀνδρᾰποδῐ́ζων				ἀνδρᾰποδῐζόμενος
	f	ἀνδρᾰποδῐ́ζουσᾰ				ἀνδρᾰποδῐζομένη
	n	ἀνδρᾰποδῐ́ζον				ἀνδρᾰποδῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠνδρᾰπόδῐζον, ἠνδρᾰποδῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνδρᾰπόδῐζον	ἠνδρᾰπόδῐζες	ἠνδρᾰπόδῐζε(ν)	ἠνδρᾰποδῐ́ζετον	ἠνδρᾰποδῐζέτην	ἠνδρᾰποδῐ́ζομεν	ἠνδρᾰποδῐ́ζετε	ἠνδρᾰπόδῐζον
middle	indicative	ἠνδρᾰποδῐζόμην	ἠνδρᾰποδῐ́ζου	ἠνδρᾰποδῐ́ζετο	ἠνδρᾰποδῐ́ζεσθον	ἠνδρᾰποδῐζέσθην	ἠνδρᾰποδῐζόμεθᾰ	ἠνδρᾰποδῐ́ζεσθε	ἠνδρᾰποδῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀνδρᾰποδῐέω, ἀνδρᾰποδῐέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνδρᾰποδῐέω	ἀνδρᾰποδῐέεις	ἀνδρᾰποδῐέει	ἀνδρᾰποδῐέετον	ἀνδρᾰποδῐέετον	ἀνδρᾰποδῐέομεν	ἀνδρᾰποδῐέετε	ἀνδρᾰποδῐέουσῐ(ν)
active	optative	ἀνδρᾰποδῐέοιμῐ	ἀνδρᾰποδῐέοις	ἀνδρᾰποδῐέοι	ἀνδρᾰποδῐέοιτον	ἀνδρᾰποδῐεοίτην	ἀνδρᾰποδῐέοιμεν	ἀνδρᾰποδῐέοιτε	ἀνδρᾰποδῐέοιεν
middle	indicative	ἀνδρᾰποδῐέομαι	ἀνδρᾰποδῐέῃ, ἀνδρᾰποδῐέει	ἀνδρᾰποδῐέεται	ἀνδρᾰποδῐέεσθον	ἀνδρᾰποδῐέεσθον	ἀνδρᾰποδῐεόμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐέεσθε	ἀνδρᾰποδῐέονται
middle	optative	ἀνδρᾰποδῐεοίμην	ἀνδρᾰποδῐέοιο	ἀνδρᾰποδῐέοιτο	ἀνδρᾰποδῐέοισθον	ἀνδρᾰποδῐεοίσθην	ἀνδρᾰποδῐεοίμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐέοισθε	ἀνδρᾰποδῐέοιντο
		active			middle
infinitive		ἀνδρᾰποδῐέειν			ἀνδρᾰποδῐέεσθαι
participle	m	ἀνδρᾰποδῐέων			ἀνδρᾰποδῐεόμενος
	f	ἀνδρᾰποδῐέουσᾰ			ἀνδρᾰποδῐεομένη
	n	ἀνδρᾰποδῐέον			ἀνδρᾰποδῐεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀνδρᾰποδῐῶ, ἀνδρᾰποδῐοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνδρᾰποδῐῶ	ἀνδρᾰποδῐεῖς	ἀνδρᾰποδῐεῖ	ἀνδρᾰποδῐεῖτον	ἀνδρᾰποδῐεῖτον	ἀνδρᾰποδῐοῦμεν	ἀνδρᾰποδῐεῖτε	ἀνδρᾰποδῐοῦσῐ(ν)
active	optative	ἀνδρᾰποδῐοίην, ἀνδρᾰποδῐοῖμῐ	ἀνδρᾰποδῐοίης, ἀνδρᾰποδῐοῖς	ἀνδρᾰποδῐοίη, ἀνδρᾰποδῐοῖ	ἀνδρᾰποδῐοῖτον, ἀνδρᾰποδῐοίητον	ἀνδρᾰποδῐοίτην, ἀνδρᾰποδῐοιήτην	ἀνδρᾰποδῐοῖμεν, ἀνδρᾰποδῐοίημεν	ἀνδρᾰποδῐοῖτε, ἀνδρᾰποδῐοίητε	ἀνδρᾰποδῐοῖεν, ἀνδρᾰποδῐοίησᾰν
middle	indicative	ἀνδρᾰποδῐοῦμαι	ἀνδρᾰποδῐῇ	ἀνδρᾰποδῐεῖται	ἀνδρᾰποδῐεῖσθον	ἀνδρᾰποδῐεῖσθον	ἀνδρᾰποδῐούμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐεῖσθε	ἀνδρᾰποδῐοῦνται
middle	optative	ἀνδρᾰποδῐοίμην	ἀνδρᾰποδῐοῖο	ἀνδρᾰποδῐοῖτο	ἀνδρᾰποδῐοῖσθον	ἀνδρᾰποδῐοίσθην	ἀνδρᾰποδῐοίμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐοῖσθε	ἀνδρᾰποδῐοῖντο
		active			middle
infinitive		ἀνδρᾰποδῐεῖν			ἀνδρᾰποδῐεῖσθαι
participle	m	ἀνδρᾰποδῐῶν			ἀνδρᾰποδῐούμενος
	f	ἀνδρᾰποδῐοῦσᾰ			ἀνδρᾰποδῐουμένη
	n	ἀνδρᾰποδῐοῦν			ἀνδρᾰποδῐούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠνδρᾰπόδῐσᾰ, ἠνδρᾰποδῐσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνδρᾰπόδῐσᾰ	ἠνδρᾰπόδῐσᾰς	ἠνδρᾰπόδῐσε(ν)	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰτον	ἠνδρᾰποδῐσᾰ́την	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰμεν	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰτε	ἠνδρᾰπόδῐσᾰν
	subjunctive	ἀνδρᾰποδῐ́σω	ἀνδρᾰποδῐ́σῃς	ἀνδρᾰποδῐ́σῃ	ἀνδρᾰποδῐ́σητον	ἀνδρᾰποδῐ́σητον	ἀνδρᾰποδῐ́σωμεν	ἀνδρᾰποδῐ́σητε	ἀνδρᾰποδῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀνδρᾰποδῐ́σαιμῐ	ἀνδρᾰποδῐ́σειᾰς, ἀνδρᾰποδῐ́σαις	ἀνδρᾰποδῐ́σειε(ν), ἀνδρᾰποδῐ́σαι	ἀνδρᾰποδῐ́σαιτον	ἀνδρᾰποδῐσαίτην	ἀνδρᾰποδῐ́σαιμεν	ἀνδρᾰποδῐ́σαιτε	ἀνδρᾰποδῐ́σειᾰν, ἀνδρᾰποδῐ́σαιεν
	imperative		ἀνδρᾰπόδῐσον	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́τω	ἀνδρᾰποδῐ́σᾰτον	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́των		ἀνδρᾰποδῐ́σᾰτε	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠνδρᾰποδῐσᾰ́μην	ἠνδρᾰποδῐ́σω	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰτο	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰσθον	ἠνδρᾰποδῐσᾰ́σθην	ἠνδρᾰποδῐσᾰ́μεθᾰ	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰσθε	ἠνδρᾰποδῐ́σᾰντο
	subjunctive	ἀνδρᾰποδῐ́σωμαι	ἀνδρᾰποδῐ́σῃ	ἀνδρᾰποδῐ́σηται	ἀνδρᾰποδῐ́σησθον	ἀνδρᾰποδῐ́σησθον	ἀνδρᾰποδῐσώμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐ́σησθε	ἀνδρᾰποδῐ́σωνται
	optative	ἀνδρᾰποδῐσαίμην	ἀνδρᾰποδῐ́σαιο	ἀνδρᾰποδῐ́σαιτο	ἀνδρᾰποδῐ́σαισθον	ἀνδρᾰποδῐσαίσθην	ἀνδρᾰποδῐσαίμεθᾰ	ἀνδρᾰποδῐ́σαισθε	ἀνδρᾰποδῐ́σαιντο
	imperative		ἀνδρᾰπόδῐσαι	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́σθω	ἀνδρᾰποδῐ́σᾰσθον	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́σθων		ἀνδρᾰποδῐ́σᾰσθε	ἀνδρᾰποδῐσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀνδρᾰποδῐ́σαι			ἀνδρᾰποδῐ́σᾰσθαι
participle	m	ἀνδρᾰποδῐ́σᾱς			ἀνδρᾰποδῐσᾰ́μενος
	f	ἀνδρᾰποδῐ́σᾱσᾰ			ἀνδρᾰποδῐσᾰμένη
	n	ἀνδρᾰποδῐ́σᾰν			ἀνδρᾰποδῐσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἠνδρᾰπόδῐκᾰ, ἠνδρᾰπόδῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνδρᾰπόδῐκᾰ	ἠνδρᾰπόδῐκᾰς	ἠνδρᾰπόδῐκε(ν)	ἠνδρᾰποδῐ́κᾰτον	ἠνδρᾰποδῐ́κᾰτον	ἠνδρᾰποδῐ́κᾰμεν	ἠνδρᾰποδῐ́κᾰτε	ἠνδρᾰποδῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠνδρᾰποδῐ́κω	ἠνδρᾰποδῐ́κῃς	ἠνδρᾰποδῐ́κῃ	ἠνδρᾰποδῐ́κητον	ἠνδρᾰποδῐ́κητον	ἠνδρᾰποδῐ́κωμεν	ἠνδρᾰποδῐ́κητε	ἠνδρᾰποδῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἠνδρᾰποδῐ́κοιμῐ, ἠνδρᾰποδῐκοίην	ἠνδρᾰποδῐ́κοις, ἠνδρᾰποδῐκοίης	ἠνδρᾰποδῐ́κοι, ἠνδρᾰποδῐκοίη	ἠνδρᾰποδῐ́κοιτον	ἠνδρᾰποδῐκοίτην	ἠνδρᾰποδῐ́κοιμεν	ἠνδρᾰποδῐ́κοιτε	ἠνδρᾰποδῐ́κοιεν
	imperative		ἠνδρᾰπόδῐκε	ἠνδρᾰποδῐκέτω	ἠνδρᾰποδῐ́κετον	ἠνδρᾰποδῐκέτων		ἠνδρᾰποδῐ́κετε	ἠνδρᾰποδῐκόντων
middle	indicative	ἠνδρᾰπόδῐσμαι	ἠνδρᾰπόδῐσαι	ἠνδρᾰπόδῐσται	ἠνδρᾰπόδῐσθον	ἠνδρᾰπόδῐσθον	ἠνδρᾰποδῐ́σμεθᾰ	ἠνδρᾰπόδῐσθε	ἠνδρᾰποδῐ́δᾰται
	subjunctive	ἠνδρᾰποδῐσμένος ὦ	ἠνδρᾰποδῐσμένος ᾖς	ἠνδρᾰποδῐσμένος ᾖ	ἠνδρᾰποδῐσμένω ἦτον	ἠνδρᾰποδῐσμένω ἦτον	ἠνδρᾰποδῐσμένοι ὦμεν	ἠνδρᾰποδῐσμένοι ἦτε	ἠνδρᾰποδῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠνδρᾰποδῐσμένος εἴην	ἠνδρᾰποδῐσμένος εἴης	ἠνδρᾰποδῐσμένος εἴη	ἠνδρᾰποδῐσμένω εἴητον/εἶτον	ἠνδρᾰποδῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ἠνδρᾰποδῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠνδρᾰποδῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ἠνδρᾰποδῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠνδρᾰπόδῐσο	ἠνδρᾰποδῐ́σθω	ἠνδρᾰπόδῐσθον	ἠνδρᾰποδῐ́σθων		ἠνδρᾰπόδῐσθε	ἠνδρᾰποδῐ́σθων
		active
infinitive		ἠνδρᾰποδῐκέναι				ἠνδρᾰποδῐ́σθαι
participle	m	ἠνδρᾰποδῐκώς				ἠνδρᾰποδῐσμένος
	f	ἠνδρᾰποδῐκυῖᾰ				ἠνδρᾰποδῐσμένη
	n	ἠνδρᾰποδῐκός				ἠνδρᾰποδῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἠνδρᾰποδῐ́κειν, ἠνδρᾰποδῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνδρᾰποδῐ́κειν, ἠνδρᾰποδῐ́κη	ἠνδρᾰποδῐ́κεις, ἠνδρᾰποδῐ́κης	ἠνδρᾰποδῐ́κει(ν)	ἠνδρᾰποδῐ́κετον	ἠνδρᾰποδῐκέτην	ἠνδρᾰποδῐ́κεμεν	ἠνδρᾰποδῐ́κετε	ἠνδρᾰποδῐ́κεσᾰν
middle	indicative	ἠνδρᾰποδῐ́σμην	ἠνδρᾰπόδῐσο	ἠνδρᾰπόδῐστο	ἠνδρᾰπόδῐσθον	ἠνδρᾰποδῐ́σθην	ἠνδρᾰποδῐ́σμεθᾰ	ἠνδρᾰπόδῐσθε	ἠνδρᾰποδῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.