ἀποστερησάμενος

Ancient Greek

Etymology

From ἀποστερέω (aposteréō, “despoil, bereave”) +‎ -μενος (-menos, “a suffix forming aorist middle participles”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.tɛ.reˈsa.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and ά by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

ἀποστερησάμενος • (aposterēsámenos) m (feminine ἀποστερηθεῖσᾰ, neuter ἀποστερησᾰ́μενον); first/second declension

aorist middle participle of ἀποστερέω (aposteréō)

Declension

First and second declension of ἀποστερησᾰ́μενος; ἀποστερησᾰμένη; ἀποστερησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀποστερησᾰ́μενος aposterēsámenos	ἀποστερησᾰμένη aposterēsaménē	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰ́μενοι aposterēsámenoi	ἀποστερησᾰ́μεναι aposterēsámenai	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Genitive	ἀποστερησᾰμένου aposterēsaménou	ἀποστερησᾰμένης aposterēsaménēs	ἀποστερησᾰμένου aposterēsaménou	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμέναιν aposterēsaménain	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn	ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn	ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn
Dative	ἀποστερησᾰμένῳ aposterēsaménōi	ἀποστερησᾰμένῃ aposterēsaménēi	ἀποστερησᾰμένῳ aposterēsaménōi	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμέναιν aposterēsaménain	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμένοις aposterēsaménois	ἀποστερησᾰμέναις aposterēsaménais	ἀποστερησᾰμένοις aposterēsaménois
Accusative	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon	ἀποστερησᾰμένην aposterēsaménēn	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένους aposterēsaménous	ἀποστερησᾰμένᾱς aposterēsaménās	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Vocative	ἀποστερησᾰ́μενε aposterēsámene	ἀποστερησᾰμένη aposterēsaménē	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰ́μενοι aposterēsámenoi	ἀποστερησᾰ́μεναι aposterēsámenai	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀποστερησᾰμένως aposterēsaménōs			ἀποστερησᾰμενώτερος aposterēsamenṓteros			ἀποστερησᾰμενώτᾰτος aposterēsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.