ἕψω

Ancient Greek

Alternative forms
  • ἑψᾰ́ω (hepsáō), ἑψέω (hepséō)

Etymology

The verb is clearly related to Old Armenian եփեմ (epʿem, “to boil, cook”). However, as Armenian փ- (pʿ-) can hardly represent *ps-, it has been suggested an Indo-European pre-form *sepʰ-, which would have had an s-enlargement in Greek. However, Indo-European did not possess a phoneme pʰ-: this leads to a substrate origin, probably Pre-Greek according to Beekes. For this, compare δέφω (déphō, “to soften, knead”).

Pronunciation
 

Verb

ἕψω • (hépsō)

  1. to boil, seethe
    Synonyms: βρᾰ́σσω (brássō), ζέω (zéō)

Conjugation
   Present: ἕψω, ἕψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἕψω ἕψεις ἕψει ἕψετον ἕψετον ἕψομεν ἕψετε ἕψουσῐ(ν)
subjunctive ἕψω ἕψῃς ἕψῃ ἕψητον ἕψητον ἕψωμεν ἕψητε ἕψωσῐ(ν)
optative ἕψοιμῐ ἕψοις ἕψοι ἕψοιτον ἑψοίτην ἕψοιμεν ἕψοιτε ἕψοιεν
imperative   ἕψε ἑψέτω ἕψετον ἑψέτων   ἕψετε ἑψόντων
middle/
passive		 indicative ἕψομαι ἕψῃ,
ἕψει		 ἕψεται ἕψεσθον ἕψεσθον ἑψόμεθᾰ ἕψεσθε ἕψονται
subjunctive ἕψωμαι ἕψῃ ἕψηται ἕψησθον ἕψησθον ἑψώμεθᾰ ἕψησθε ἕψωνται
optative ἑψοίμην ἕψοιο ἕψοιτο ἕψοισθον ἑψοίσθην ἑψοίμεθᾰ ἕψοισθε ἕψοιντο
imperative   ἕψου ἑψέσθω ἕψεσθον ἑψέσθων   ἕψεσθε ἑψέσθων
active middle/passive
infinitive ἕψειν ἕψεσθαι
participle m ἕψων ἑψόμενος
f ἕψουσᾰ ἑψομένη
n ἕψον ἑψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἧψον, ἡψόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἧψον ἧψες ἧψε(ν) ἥψετον ἡψέτην ἥψομεν ἥψετε ἧψον
middle/
passive		 indicative ἡψόμην ἥψου ἥψετο ἥψεσθον ἡψέσθην ἡψόμεθᾰ ἥψεσθε ἥψοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἑψήσω, ἑψήσομαι, ἑψεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἑψήσω ἑψήσεις ἑψήσει ἑψήσετον ἑψήσετον ἑψήσομεν ἑψήσετε ἑψήσουσῐ(ν)
optative ἑψήσοιμῐ ἑψήσοις ἑψήσοι ἑψήσοιτον ἑψησοίτην ἑψήσοιμεν ἑψήσοιτε ἑψήσοιεν
middle indicative ἑψήσομαι ἑψήσῃ,
ἑψήσει		 ἑψήσεται ἑψήσεσθον ἑψήσεσθον ἑψησόμεθᾰ ἑψήσεσθε ἑψήσονται
optative ἑψησοίμην ἑψήσοιο ἑψήσοιτο ἑψήσοισθον ἑψησοίσθην ἑψησοίμεθᾰ ἑψήσοισθε ἑψήσοιντο
passive indicative ἑψεθήσομαι ἑψεθήσῃ ἑψεθήσεται ἑψεθήσεσθον ἑψεθήσεσθον ἑψεθησόμεθᾰ ἑψεθήσεσθε ἑψεθήσονται
optative ἑψεθησοίμην ἑψεθήσοιο ἑψεθήσοιτο ἑψεθήσοισθον ἑψεθησοίσθην ἑψεθησοίμεθᾰ ἑψεθήσοισθε ἑψεθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἑψήσειν ἑψήσεσθαι ἑψεθήσεσθαι
participle m ἑψήσων ἑψησόμενος ἑψεθησόμενος
f ἑψήσουσᾰ ἑψησομένη ἑψεθησομένη
n ἑψῆσον ἑψησόμενον ἑψεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥψησᾰ, ἡψησᾰ́μην, ἡψέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥψησᾰ ἥψησᾰς ἥψησε(ν) ἡψήσᾰτον ἡψησᾰ́την ἡψήσᾰμεν ἡψήσᾰτε ἥψησᾰν
subjunctive ψήσω ψήσῃς ψήσῃ ψήσητον ψήσητον ψήσωμεν ψήσητε ψήσωσῐ(ν)
optative ψήσαιμῐ ψήσειᾰς,
ψήσαις		 ψήσειε(ν),
ψήσαι		 ψήσαιτον ψησαίτην ψήσαιμεν ψήσαιτε ψήσειᾰν,
ψήσαιεν
imperative   ψῆσον ψησᾰ́τω ψήσᾰτον ψησᾰ́των   ψήσᾰτε ψησᾰ́ντων
middle indicative ἡψησᾰ́μην ἡψήσω ἡψήσᾰτο ἡψήσᾰσθον ἡψησᾰ́σθην ἡψησᾰ́μεθᾰ ἡψήσᾰσθε ἡψήσᾰντο
subjunctive ψήσωμαι ψήσῃ ψήσηται ψήσησθον ψήσησθον ψησώμεθᾰ ψήσησθε ψήσωνται
optative ψησαίμην ψήσαιο ψήσαιτο ψήσαισθον ψησαίσθην ψησαίμεθᾰ ψήσαισθε ψήσαιντο
imperative   ψῆσαι ψησᾰ́σθω ψήσᾰσθον ψησᾰ́σθων   ψήσᾰσθε ψησᾰ́σθων
passive indicative ἡψέθην ἡψέθης ἡψέθη ἡψέθητον ἡψεθήτην ἡψέθημεν ἡψέθητε ἡψέθησᾰν
subjunctive ψεθῶ ψεθῇς ψεθῇ ψεθῆτον ψεθῆτον ψεθῶμεν ψεθῆτε ψεθῶσῐ(ν)
optative ψεθείην ψεθείης ψεθείη ψεθεῖτον,
ψεθείητον		 ψεθείτην,
ψεθειήτην		 ψεθεῖμεν,
ψεθείημεν		 ψεθεῖτε,
ψεθείητε		 ψεθεῖεν,
ψεθείησᾰν
imperative   ψέθητῐ ψεθήτω ψέθητον ψεθήτων   ψέθητε ψεθέντων
active middle passive
infinitive ψῆσαι ψήσᾰσθαι ψεθῆναι
participle m ψήσᾱς ψησᾰ́μενος ψεθείς
f ψήσᾱσᾰ ψησᾰμένη ψεθεῖσᾰ
n ψῆσᾰν ψησᾰ́μενον ψεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥψηκᾰ, ἥψημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥψηκᾰ ἥψηκᾰς ἥψηκε(ν) ἡψήκᾰτον ἡψήκᾰτον ἡψήκᾰμεν ἡψήκᾰτε ἡψήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἡψήκω ἡψήκῃς ἡψήκῃ ἡψήκητον ἡψήκητον ἡψήκωμεν ἡψήκητε ἡψήκωσῐ(ν)
optative ἡψήκοιμῐ,
ἡψηκοίην		 ἡψήκοις,
ἡψηκοίης		 ἡψήκοι,
ἡψηκοίη		 ἡψήκοιτον ἡψηκοίτην ἡψήκοιμεν ἡψήκοιτε ἡψήκοιεν
imperative   ἥψηκε ἡψηκέτω ἡψήκετον ἡψηκέτων   ἡψήκετε ἡψηκόντων
middle/
passive		 indicative ἥψημαι ἥψησαι ἥψηται ἥψησθον ἥψησθον ἡψήμεθᾰ ἥψησθε ἥψηνται
subjunctive ἡψημένος ὦ ἡψημένος ᾖς ἡψημένος ᾖ ἡψημένω ἦτον ἡψημένω ἦτον ἡψημένοι ὦμεν ἡψημένοι ἦτε ἡψημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡψημένος εἴην ἡψημένος εἴης ἡψημένος εἴη ἡψημένω εἴητον/εἶτον ἡψημένω εἰήτην/εἴτην ἡψημένοι εἴημεν/εἶμεν ἡψημένοι εἴητε/εἶτε ἡψημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἥψησο ἡψήσθω ἥψησθον ἡψήσθων   ἥψησθε ἡψήσθων
active middle/passive
infinitive ἡψηκέναι ἡψῆσθαι
participle m ἡψηκώς ἡψημένος
f ἡψηκυῖᾰ ἡψημένη
n ἡψηκός ἡψημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀφέψω (aphépsō)
  • ἑφθός (hephthós)
  • ἑψᾰλέος (hepsaléos)
  • ἑψᾰ́νδρᾰ (hepsándra)
  • ἑψᾰνός (hepsanós)
  • ἕψημᾰ (hépsēma)
  • ἕψησῐς (hépsēsis)
  • ἑψητήρ (hepsētḗr)
  • ἑψητής (hepsētḗs)
  • ἑψητῐκός (hepsētikós)
  • ἑψητός (hepsētós)
  • σῠνέψω (sunépsō)
  • φᾰκεψός (phakepsós)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.