Ankaralı

Turkish

Etymology

From Ankara (“Ankara”) +‎ -li.

Pronunciation
  • IPA(key): [ɑn.kɑ.ɾɑ.ɫɯ]

Adjective

Ankaralı

  1. a person from Ankara

Declension
Inflection
Nominative Ankaralı
Definite accusative Ankaralıyı
Singular Plural
Nominative Ankaralı Ankaralılar
Definite accusative Ankaralıyı Ankaralıları
Dative Ankaralıya Ankaralılara
Locative Ankaralıda Ankaralılarda
Ablative Ankaralıdan Ankaralılardan
Genitive Ankaralının Ankaralıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular Ankaralım Ankaralılarım
2nd singular Ankaralın Ankaralıların
3rd singular Ankaralısı Ankaralıları
1st plural Ankaralımız Ankaralılarımız
2nd plural Ankaralınız Ankaralılarınız
3rd plural Ankaralıları Ankaralıları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular Ankaralıyım Ankaralılarım
2nd singular Ankaralısın Ankaralılarsın
3rd singular Ankaralı
Ankaralıdır		 Ankaralılar
Ankaralılardır
1st plural Ankaralıyız Ankaralılarız
2nd plural Ankaralısınız Ankaralılarsınız
3rd plural Ankaralılar Ankaralılardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.