Benedek
Hungarian
Etymology
Borrowed from Late Latin Benedictus (“blessed”), from Latin benedīcō (“to speak well of; bless”), from bene (“well”) + dīcō (“to speak”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɛnɛdɛk]
- Hyphenation: Be‧ne‧dek
- Rhymes: -ɛk
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | Benedek | Benedekek |
| accusative | Benedeket | Benedekeket |
| dative | Benedeknek | Benedekeknek |
| instrumental | Benedekkel | Benedekekkel |
| causal-final | Benedekért | Benedekekért |
| translative | Benedekké | Benedekekké |
| terminative | Benedekig | Benedekekig |
| essive-formal | Benedekként | Benedekekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | Benedekben | Benedekekben |
| superessive | Benedeken | Benedekeken |
| adessive | Benedeknél | Benedekeknél |
| illative | Benedekbe | Benedekekbe |
| sublative | Benedekre | Benedekekre |
| allative | Benedekhez | Benedekekhez |
| elative | Benedekből | Benedekekből |
| delative | Benedekről | Benedekekről |
| ablative | Benedektől | Benedekektől |
| non-attributive possessive - singular |
Benedeké | Benedekeké |
| non-attributive possessive - plural |
Benedekéi | Benedekekéi |
| Possessive forms of Benedek | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | Benedekem | Benedekjeim |
| 2nd person sing. | Benedeked | Benedekjeid |
| 3rd person sing. | Benedekje | Benedekjei |
| 1st person plural | Benedekünk | Benedekjeink |
| 2nd person plural | Benedeketek | Benedekjeitek |
| 3rd person plural | Benedekjük | Benedekjeik |
Romanian
References
- Iordan, Iorgu (1983) Dicționar al numelor de familie românești [A Dictionary of Romanian Family Names], Bucharest: Editura Științifică și Enciclopedică
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.