Coriolanus
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ko.ri.oˈlaː.nus/, [kɔriɔˈɫ̪äːnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ko.ri.oˈla.nus/, [korioˈläːnus]
Adjective
    
Coriolānus (feminine Coriolāna, neuter Coriolānum); first/second-declension adjective
- Of, or from, Corioli
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Coriolānus | Coriolāna | Coriolānum | Coriolānī | Coriolānae | Coriolāna | |
| Genitive | Coriolānī | Coriolānae | Coriolānī | Coriolānōrum | Coriolānārum | Coriolānōrum | |
| Dative | Coriolānō | Coriolānō | Coriolānīs | ||||
| Accusative | Coriolānum | Coriolānam | Coriolānum | Coriolānōs | Coriolānās | Coriolāna | |
| Ablative | Coriolānō | Coriolānā | Coriolānō | Coriolānīs | |||
| Vocative | Coriolāne | Coriolāna | Coriolānum | Coriolānī | Coriolānae | Coriolāna | |
Proper noun
    
Coriolānus m (genitive Coriolānī); second declension
- A Roman cognomen — famously held by:
- Gaius Marcius Coriolanus, a Roman general
 
Declension
    
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | Coriolānus | Coriolānī | 
| Genitive | Coriolānī | Coriolānōrum | 
| Dative | Coriolānō | Coriolānīs | 
| Accusative | Coriolānum | Coriolānōs | 
| Ablative | Coriolānō | Coriolānīs | 
| Vocative | Coriolāne | Coriolānī | 
References
    
- “Corioli”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Coriolanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.