Farbige
German
Etymology 1
From farbig (“colored”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfaʁbɪɡə/
Audio (file) - Hyphenation: Far‧bi‧ge
Declension
Inflection of Farbige
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| f gender | strong declension | |||
| nominative | Farbige | Farbige | ||
| genitive | Farbiger | Farbiger | ||
| dative | Farbiger | Farbigen | ||
| accusative | Farbige | Farbige | ||
| weak declension | ||||
| nominative | die | Farbige | die | Farbigen |
| genitive | der | Farbigen | der | Farbigen |
| dative | der | Farbigen | den | Farbigen |
| accusative | die | Farbige | die | Farbigen |
| mixed declension | ||||
| nominative | eine | Farbige | keine | Farbigen |
| genitive | einer | Farbigen | keiner | Farbigen |
| dative | einer | Farbigen | keinen | Farbigen |
| accusative | eine | Farbige | keine | Farbigen |
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.