Finnus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfin.nus/, [ˈfɪnːʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfin.nus/, [ˈfinːus]
Noun
Finnus m (genitive Finnī, feminine Finna); second declension
- (Late Latin) Alternative form of Fennus (“Finn”)
- 551 CE, Jordanes, De origine actibusque Getarum 3.22:
- Ostrogothae, Raumarici, Aeragnaricii, Finni mitissimi
Declension
- First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Masculine | Feminine | |
| Nominative | Finnus | Finna | Finnī | Finnae | |
| Genitive | Finnī | Finnae | Finnōrum | Finnārum | |
| Dative | Finnō | Finnīs | Finnīs | ||
| Accusative | Finnum | Finnam | Finnōs | Finnās | |
| Ablative | Finnō | Finnā | Finnīs | Finnīs | |
| Vocative | Finne | Finna | Finnī | Finnae | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.