Hititçe

Turkish

Etymology

From Hitit +‎ -çe.

Proper noun

Hititçe

  1. Hittite language

Declension
Inflection
Nominative Hititçe
Definite accusative Hititçeyi
Singular Plural
Nominative Hititçe Hititçeler
Definite accusative Hititçeyi Hititçeleri
Dative Hititçeye Hititçelere
Locative Hititçede Hititçelerde
Ablative Hititçeden Hititçelerden
Genitive Hititçenin Hititçelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular Hititçem Hititçelerim
2nd singular Hititçen Hititçelerin
3rd singular Hititçesi Hititçeleri
1st plural Hititçemiz Hititçelerimiz
2nd plural Hititçeniz Hititçeleriniz
3rd plural Hititçeleri Hititçeleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.