Ioniacus
Latin
    
    Etymology
    
Borrowed from Ancient Greek Ἰωνῐᾰκός (Iōniakós).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /i.oːˈni.a.kus/, [ioːˈniäkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /i.oˈni.a.kus/, [ioˈniːäkus]
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Iōniacus | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca | |
| Genitive | Iōniacī | Iōniacae | Iōniacī | Iōniacōrum | Iōniacārum | Iōniacōrum | |
| Dative | Iōniacō | Iōniacō | Iōniacīs | ||||
| Accusative | Iōniacum | Iōniacam | Iōniacum | Iōniacōs | Iōniacās | Iōniaca | |
| Ablative | Iōniacō | Iōniacā | Iōniacō | Iōniacīs | |||
| Vocative | Iōniace | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca | |
Synonyms
    
- (Ionian): Iōnēnsis (New Latin)
References
    
- “Ĭōnĭăcus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Ĭōniacus” on page 964/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.