Laconicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek Λακωνικός (Lakōnikós, “Laconian”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /laˈkoː.ni.kus/, [ɫ̪äˈkoːnɪkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /laˈko.ni.kus/, [läˈkɔːnikus]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Lacōnicus | Lacōnica | Lacōnicum | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnica | |
| Genitive | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnicī | Lacōnicōrum | Lacōnicārum | Lacōnicōrum | |
| Dative | Lacōnicō | Lacōnicō | Lacōnicīs | ||||
| Accusative | Lacōnicum | Lacōnicam | Lacōnicum | Lacōnicōs | Lacōnicās | Lacōnica | |
| Ablative | Lacōnicō | Lacōnicā | Lacōnicō | Lacōnicīs | |||
| Vocative | Lacōnice | Lacōnica | Lacōnicum | Lacōnicī | Lacōnicae | Lacōnica | |
References
- “Laconicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.