Montanianus
Latin
Adjective
Montāniānus (feminine Montāniāna, neuter Montāniānum); first/second-declension adjective
- Belonging to the orator Montānus.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Montāniānus | Montāniāna | Montāniānum | Montāniānī | Montāniānae | Montāniāna | |
| Genitive | Montāniānī | Montāniānae | Montāniānī | Montāniānōrum | Montāniānārum | Montāniānōrum | |
| Dative | Montāniānō | Montāniānō | Montāniānīs | ||||
| Accusative | Montāniānum | Montāniānam | Montāniānum | Montāniānōs | Montāniānās | Montāniāna | |
| Ablative | Montāniānō | Montāniānā | Montāniānō | Montāniānīs | |||
| Vocative | Montāniāne | Montāniāna | Montāniānum | Montāniānī | Montāniānae | Montāniāna | |
References
- “Montanianus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.